Pośród tego obrazu, najważniejszą rolę odgrywa czas, niepojęty i nieubłaganie mijający. To on nadaje dynamiki światu i kieruje jego przemianami. Wnosi do życia element zaskoczenia, jest nieprzewidywalny – człowiek nie ma pojęcia, czy szczęśliwa chwila będzie nadal trwać, czy przeminie i zastąpi ją smutek. Czas może przynieść zarówno miłość, jak i problemy i trudności. Osoba mówiąca docenia wszystkie te emocje, nie próbuje odgadywać przyszłości, zdaje się na los i na to, co zaplanował dla niej Stwórca.
Wiersz ma pozytywny wydźwięk, podmiot liryczny jest zachwycony światem i pogodzony z jego mechanizmami, boskie dzieło jest dla niego doskonałe. Obraz samego Boga jest miłosierny i dobry, kocha on ludzi i obdarza ich wspaniałą przyrodą, Ziemią, którą przekazał im we władanie.
Podsumowanie
Twórczość księdza Jana Twardowskiego ma charakter religijny, jednak jest odmienna od utworów wcześniej pojawiających się w literaturze. Jego wiersze są pozbawione patosu oraz męczeństwa, wizji cierpienia za popełnione grzechy. Przedstawiony w nich wizerunek Stwórcy jest przyjazny, komunikuje się on z człowiekiem poprzez dobro oraz miłosierdzie, a nie za pomocą kar i plag. Sam poeta swoje dzieła kieruje do wszystkich – wierzących oraz niewierzących, nie próbuje nikogo nawracać ani negować niczyich poglądów. Wypowiada się jak wyrozumiały kapłan, ciepło i z szacunkiem do każdego odbiorcy.