Opowieści z Narnii – opracowanie

Myślę, że Opowieści z Narnii można nazwać jedną z najważniejszych powieści XX wieku. Przedstawia ona bowiem podstawowe wartości życiowe, którymi warto się kierować, nie w formie antycznych kodeksów, czy przykazań, ale w formie atrakcyjnej dla młodzieży, która potrafi zaczarować, rozbawić, wzruszyć. Z Opowieści z Narnii można się nauczyć naprawdę wielu rzeczy. 

Pory roku są jednym z najbardziej charakterystycznych i symbolicznych zjawisk, które obserwujemy każdego roku w świecie przyrody. Swoje pojmowanie życia w pewien sposób determinujemy myśleniem przy pomocy pór roku, dawniej swój wiek określało się ilością „wiosen”, a o ludziach w podeszłym wieku mówimy, że przeżywają „jesień życia”. C.S. Lewis w Opowieściach z Narnii poszedł tym samym tropem i porom roku nadał dodatkowy wymiar, symbolu walki dobra ze złem. 

Opowieści z Narnii: lew, czarownica i stara szafa to powieść autorstwa S.C. Lewisa, która dzisiaj należy już do absolutnej klasyki gatunku fantasy. Niesamowity świat wyczarowany przez Lewisa przeplata się w rzeczywistością, jaką znamy wszyscy z życia codziennego. Obok niej jednak istnieje inny świat, który rządzi się kompletnie innymi magicznymi zasadami. 

Clive Staples Lewis stworzył jedną z najsłynniejszych krain w historii literatury fantasy – Narnię. Jest ona skonstruowana w tak finezyjny sposób, że może być interpretowana po prostu jako świat przedstawiony danej powieści, lecz także jako metafora wewnętrznego świata moralnego człowieka, lub duchowej drogi jednostki do odnalezienia w swojej duszy i w otaczającej ją rzeczywistości Boga. 

Opowieści z Narnii C.S. Lewisa to jedno z najbardziej klasycznych dzieł literatury fantasy. Obok Władcy Pierścieni, czy Opowieści z Ziemiomorza to chyba najczęściej wymieniane dzieło, jeśli mowa o światowej fantastyce. Lewis stworzył świat z jednej strony pełen magicznych istot, czarów i przepowiedni, z drugiej połączył go ze światem legend, mitologii, czy nawet religii, jakie znamy z życia codziennego. Opowieści z Narnii zajmują więc na półce z napisem „fantasy” miejsce specyficzne. 

C.S. Lewis w swojej najbardziej znanej powieści zawarł wątek walki dobra ze złem. Temat ten jest poruszany w dziełach artystów i w legendach od tysiącleci. W każdym wypadku jednak temat ten jest ujęty trochę inaczej, tak samo jest w przypadku Opowieści z Narnii, gdzie temat ten ociera się dosyć wyraźnie nawet o inspiracje biblijne.  

Opowieści z Narnii C.S. Lewisa to niesamowita historia wypełniona po brzegi fantastycznymi oryginalnymi postaciami. To powieść, która w pewien sposób odmieniła oblicze literatury fantasy, a także jako pierwsza użyła tradycyjnych, uniwersalnych kodów kulturowych, jednak w odświeżonej i ożywionej wersji. Losy poszczególnych bohaterów wydają się znajome, choć wpasowane są w zupełnie nowy, piękny kontekst. 

Aslan to chyba najważniejsza postać z Opowieści z Narnii C.S. Lewisa, choć nie jest to wcale bohater pierwszoplanowy, główny. To prawowity przywódca Narnii, uosobienie dobra, szlachetności, sprawiedliwości, odpowiedzialności i innych pozytywnych cech. Los tego bohatera jest wyraźną aluzją do biblijnej opowieści o śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa. 

Biała Czarownica to główna antagonistka w powieści S.C. Lewisa, pt. Opowieści z Narnii: Lew, czarownica i stara szafa. Jest to czarny charakter, okrutna królowa, która bezprawnie okupuje Narnię przy pomocy czarów i okrucieństwa. To postać bardzo podobna do innych wiedźm, które znamy z legend i baśni, dlatego tak ciekawe jest jej pojawienie się w literaturze pięknej. 

Łucja to najmłodsza siostra w rodzeństwie Pevensie z Opowieści z Narnii: lwa, czarownicy i starej szafy. To ona odkrywa magiczne przejście do fantastycznej krainy i zaprzyjaźnia się z faunem Tumnusem, co w zasadzie inicjuje wszystkie wydarzenia będące przedmiotem powieści C.S. Lewisa.