Interpretacje wierszy i materiały do nauki
Tadeusz Zawadzki to chyba jeden z najsłynniejszych wśród młodzieży polskich bohaterów II wojny światowej. Sam był bardzo młodym człowiekiem, kiedy działał w Szarych Szeregach, udzielał się w akcjach sabotażowych i robił wszystko, by unieszkodliwić okupantowi sprawne funkcjonowanie na ziemiach polskich.
Przyjaźń to jedno z najważniejszych uczuć w życiu. Niektórzy twierdzą wręcz, że przyjaciele to rodzina, tylko taka, którą dobiera się sobie samemu. Rzeczywiście, prawdziwy przyjaciel, na którego można liczyć w każdej sytuacji, która będzie nas wspierał niezależnie od wszystkiego, i który zawsze znajdzie czas, żeby nas wysłuchać i udzielić dobrej rady, albo chociaż wesprzeć, to w dzisiejszych czasach (tak naprawdę w każdych) prawdziwy skarb.
Żyjemy w czasach, w których na terenie naszego kraju nie toczą się na szczęście żadne konflikty zbrojne. O wojnach, okupacji, powstaniach i innego rodzaju rewoltach uczymy się na lekcjach historii, z książek. Rzeczywistość wojenna jest tak bardzo różna od tej, w której żyjemy, że bardzo trudno postawić się na miejscu ludzi, którzy w jej trakcie musieli żyć.
Wybór pomiędzy własnym interesem, a dobrem różnie rozumianego ogółu, to kwestia, która rozpala myśli filozofów od tysiącleci. Na ile jesteśmy się w stanie poświęcić i na ile powinniśmy? Gdzie leży granica pomiędzy własnym komfortem, a obowiązkiem wobec społeczeństwa, narodu, ojczyzny? Jakie mogą być konsekwencje obu postaw?
Zośka, Alek i Rudy, czyli Tadeusz Zawadzki, Maciej Aleksy Dawidowski i Jan Bytnar, to trzech głównych bohaterów powieści Kamienie na szaniec Aleksandra Kamińskiego. Książka opowiada o ludziach i wydarzeniach, które miały miejsce naprawdę. To sylwetki trzech młodych ludzi, z których każdy był nieco inny, ale z których każdy był w stanie poświęcić życie dla ojczyzny.