Interpretacje wierszy i materiały do nauki
W średniowieczu myśl ludzka skupiona była w głównej mierze na Bogu, na wierze. Nie dziwi zatem, że za wzór stawiono ludzi, których Kościół uznawał za świętych. Spisywano ich biografie i uczono o nich w religijnych szkołach.
Święty Franciszek z Asyżu stworzył pewien kanon cech i zachowań ludzkich, które wykreowały wizerunek „idealnego świętego”. Te cechy to między innymi ubóstwo, całkowite podporządkowanie swojego życia woli bożej, radość czerpana z wiary oraz afirmacja wszystkiego, co żywe, jako stworzenia boskiego.
Relacje człowieka z Bogiem oraz ze wszystkim, co Bóg stworzył, z całym światem, to jedna z najbardziej skomplikowanych i indywidualnych spraw, jakie w ogóle istnieją. Relacje te zależą od tego, kim jesteśmy, w jakim znajdujemy się momencie życiowym, w jakim wieku, jakim wzorcom się podporządkowujemy.
Kwiatki świętego Franciszka to najsłynniejsze dzieło literacko-filozoficzne, które zawiera w sobie główne idee sposobu życia i myślenia o wierze, religii i Bogu, tytułowego bohatera. Święty Franciszek w łonie religii chrześcijańskiej stworzył osobny nurt, polegający na skierowaniu duchowości człowieka na radość i afirmację wszelkiego stworzenia jako dzieła Boga. Do dziś nurt ten pozostaje jednym z najpopularniejszych chrześcijańskich nurtów duchowych.
Święty Franciszek z Asyżu to jeden z najbardziej znanych świętych Kościoła, zarówno w swoich czasach, jak i współcześnie. Wiódł ubogie życie, skupione na modlitwie i pomaganiu najbardziej potrzebującym. Dziś kojarzony głównie jako ten, który głosił Słowo Boże nie tylko pośród ludzi, lecz także pośród zwierząt. Pamiątką jego świętego życia i działalności są Kwiatki św. Franciszka.
Franciszek modli się i dokonuje wielkiej afirmacji wszystkich dzieł Bożych.
Franciszek dokonuje nawrócenia Sylwestra i Bernarda, którzy zostają jego pierwszymi uczniami.
Pierwsi Franciszkanie wspólnie podróżują wspierając się nawzajem w wierze.
Brat Bernard zakłada pierwszy klasztor w Bolonii, ale doznaje też kuszeń diabelskich.
