Napisz rozprawkę, w której rozważysz, czy w relacjach międzyludzkich lepiej kierować się sercem czy rozumem. W argumentacji odwołaj się do lektury obowiązkowej oraz do innego utworu literackiego.

Nie ulega wątpliwości, że człowiek jest „zwierzęciem stadnym”. Potrzebujemy innych ludzi, byśmy nie byli samotni, by miał kto nam pomóc w trudnych chwilach, by dzielić z kimś szczęście, by w końcu móc czuć, że przynależy się do jakiejś grupy i jest się przez nią akceptowanym.

Określ, jaki problem podejmuje Bogumiła Kaniewska w podanym tekście. Zajmij stanowisko wobec rozwiązania przyjętego przez autorkę, odwołując się do tego tekstu oraz innych tekstów kultury

Przeważnie czytając książkę skupiamy się na jej fabule, charakterach bohaterów, płynności dialogów i tym, „jak się nam czyta”. Często nie zwracamy w ogóle uwagi na fakt, że dana powieść jest nam w stanie zaoferować dużo więcej treści niż te, które odczytujemy bezpośrednio z kartek.

„Uczyniwszy na wieki wybór, każdej chwili wybierać muszę” Czy sądzisz, ze powyższe twierdzenie jest prawdziwe? Swoją odpowiedź uzasadnij wybranymi przykładami z literatury

Każdego dnia, a nawet w ciągu każdej godziny, czy nawet minuty, zmuszani jesteśmy do podejmowania mnóstwa przeróżnych decyzji, nawet nieświadomie lub podświadomie. Są to najczęściej decyzje bardzo mało znaczące, błahe i mające wpływ jedynie na nasze codzienne, najbardziej podstawowe sprawy. Istnieją jednak decyzje, które mają dużo bardziej długofalowe działanie.

Charakterystyka porównawcza Tomasza Judyma i Cezarego Baryki

Tomasz Judym z Ludzi bezdomnych oraz Cezary Baryka z Przedwiośnia to dwóch słynnych bohaterów prozy Stefana Żeromskiego. Dzieli ich całe pokolenie, temperament, pochodzenie oraz światopogląd. Łączy pragnienie dobra i sprawiedliwości na świecie, chęć działania na jego rzecz oraz fakt, że ze względu na swoje przekonania nie są w stanie odnaleźć się w swoich czasach ani opowiedzieć wyraźnie po żadnej ze stron w toczących się niejako obok nich sporach. 

Praca organiczna w Ludziach bezdomnych i Lalce

Epoka pozytywizmu przyniosła diametralnie inne od romantycznych idee społeczne. Umysłami myślicieli pozytywistycznych zawładnął wizerunek społeczeństwa jako jednego organizmu, który nie może w pełni poprawnie funkcjonować, jeśli jakaś jego część nie jest do końca zdrowa.