Miron Białoszewski

Wiersz “Podłogo, błogosław” należy właśnie do takich dzieł. Powstał w roku 1956 i wydany był w pierwszym tomie poetyckim Białoszewskiego, “Obroty rzeczy”. 

Miron Białoszewski to poeta, który kojarzony jest przede wszystkim z poezją opartą na języku i zabawie z nim oraz z napisanym po wojnie “Pamiętnikiem z powstania warszawskiego”. Białoszewski wymykał się klasyfikacjom, podążał własną drogą i nie należał nigdy do głównych nurtów literackich.

Miron Białoszewski to autor, który zyskał sobie przydomek poety lingwistycznego ze względu na specyficzny język oraz słowotwórstwo, którym parał się Białoszewski w swych wierszach. Mówi się o nim także jako “przekleństwie tłumaczy”, ponieważ korzystał ze słów i pojęć, które poza jego utworami nie istniały w języku polskim.

Artystyczne eksperymenty, zachwyt nad szarą codziennością, metamorfozy, a także groteska i zabawa – to tylko niektóre cechy charakteryzujące poezję Mirona Białoszewskiego. Pisarz ten debiutował w okresie odwilży październikowej, kiedy to władze zliberalizowały swoją postawę, a następnie tworzył czasach współczesnych. Jego wiersz Karuzela z madonnami, wydany w zbiorze Obroty rzeczy w 1956, to przejaw jego zainteresowania folklorem oraz odważne dzieło łączące sfery święte i świeckie.