Do S… – interpretacja

Utwór Stanisława Grochowiaka „Do S…”  znalazł się w składzie tomiku poetyckiego Nie było lata”, wydanego w 1969 roku  Warszawie. Tematem wiersza jest bunt. Bunt przeciw złu, przeciw konformistycznej postawie zgadzania się na wszystko, bunt w obronie wyznawanych przez siebie wartości.

Stanisław Grochowiak – biografia

Sta­ni­sław Gro­cho­wiak uro­dził się 24 stycz­nia 1934 roku w Lesz­nie. Dzie­ciń­stwo spę­dził, ukry­wa­jąc się ra­zem z mat­ką w oku­po­wa­nej War­sza­wie. Pod­jął pró­bę stu­dio­wa­nia na uni­wer­sy­te­cie w Po­zna­niu pod ką­tem fi­lo­lo­gii pol­skiej, jed­nak po kil­ku ty­go­dniach zre­zy­gno­wał. Prze­pro­wa­dził się do Wro­cła­wia, gdzie pra­co­wał w cza­so­pi­śmie „Wro­cław­ski Ty­go­dnik Ka­to­lic­ki”. W 1951 roku na­pi­sał de­biu­tanc­kie utwo­ry Ave Maria oraz Notuję Deszcz, któ­re zna­la­zły się na ła­mach do­dat­ku „W oczach mło­dych”. Pięć lat póź­niej wy­dał pierw­szy to­mik po­etyc­ki Ballada rycerska.

Płonąca żyrafa – interpretacja

Wiersz jest przy­kła­dem, czę­sto wy­stę­pu­ją­ce­go w po­ezji Gro­cho­wia­ka, od­wo­ła­nia do dzieł ma­lar­skich. W tym wy­pad­ku jest to zna­ny ob­raź Sa­lva­do­ra Dali z 1935 roku, miesz­czą­cy się w nur­cie ka­ta­stro­ficz­ne­go sur­re­ali­zmu.