Interpretacje wierszy i materiały do nauki
Tytułowe wesele z młodopolskiego dramatu Stanisława Wyspiańskiego nie mogłoby się rzecz jasna odbyć bez pary młodej. Było to małżeństwo niecodzienne, ponieważ Pan Młody był człowiekiem „miastowym”, a Panna Młoda pochodziła ze wsi, z podkrakowskich Bronowic. Połączenie takie niosło ze sobą wiele niepewności co do tego czy młodzi na pewno będą potrafili porozumieć się żyjąc wspólnie. Przyjrzyjmy się bliżej Pannie Młodej.
W literaturze polskiej bardzo dużo miejsca poświęcono już kwestiom narodu, ojczyzny, patriotyzmu. Nic dziwnego – niełatwa historia naszego kraju bardzo często oddziaływała twórczo na literatów, którzy na kartach swoich dzieł próbowali znaleźć odpowiedź na najbardziej nurtujące ich pytania w tym temacie.
Dziś zdobycie wykształcenia, w tym wykształcenia wyższego, nie stanowi dla większości ludzi na świecie wielkiego wyzwania. Dla milionów wręcz naturalną koleją rzeczy jest to, że po ukończeniu szkoły średniej, kształcą się dalej na uczelniach wyższych.
Taniec to jedna z najchętniej uprawianych przez człowieka dziedzin sportu. Dzisiaj służy nam jako sposób na rozluźnienie się, wyrażenie ekspresji, porozumienie z partnerem lub partnerką. W dalekiej przeszłości jednak taniec miał o wiele więcej funkcji, odgrywał między innymi ważną rolę w różnego rodzaju rytuałach religijnych i plemiennych.
„Chłopomania” to termin, którym zwykle określa się zainteresowanie wsią i ludźmi na niej żyjącymi, jakie pojawiło się w okresie modernizmu. Po kilku dekadach bardzo dynamicznego rozwoju miast i rewolucji przemysłowej, ludzie w wielkich ośrodkach zaczęli szukać miejsca, gdzie mogliby wytchnąć od blichtru codzienności.
Każdy człowiek jest inny i posiada inne podejście do tego, jak chciałby, żeby wyglądało życie jego i jego najbliższych. Niektórzy opowiadają się za tradycją, sprawdzonymi ścieżkami życiowymi kultywowanymi przez ich przodków, pośród których czują się bezpiecznie i które dają im poczucie komfortu. Inny są zwolennikami nowoczesności i pragną podążać za nią krok w krok.
Kształt państwa polskiego oraz losy jego narodu to temat bardzo często poruszany w rodzimej literaturze, zwłaszcza w epokach, gdy tej wolności rzeczywiście brakowało. Literatura II wojny światowej, a zwłaszcza trwających sto dwadzieścia trzy lata zaborów obfituje w rozmaite dywagacje na tematy narodowe.
Chłopi i inteligencja to dwie grupy społeczne, które przez wiele wieków dominowały w Rzeczypospolitej Polskiej. Nie zawsze jednak były w stanie się zjednoczyć dla wspólnego dobra narodowego, co miało swoje reperkusje społeczne i polityczne.
Widma, zjawy, upiory i inne fantastyczne nadprzyrodzone istoty, towarzyszą wyobraźni ludzkiej od zarania dziejów. Na początku bywały groźnymi potworami, które czaiły się w mroku, by odebrać życie ludziom pierwotnym, później podzieliły się na dobre i złe i odgrywały funkcje religijne. Jeszcze kilka wieków temu funkcjonowały jako część rzeczywistych wierzeń ludowych, dzisiaj są już wyłącznie częścią folklorów i wspomnieniem dawnych religii i mitologii.
Każde społeczeństwo – co jest zupełnie naturalne – składa się w bardzo wielu jednostek, z których każda ma indywidualne podejście do życia i świata. Ludzie ci na podstawie różnorakich podobieństw łączą się w grupy, by łatwiej było im przetrwać.
Wesele Stanisława Wyspiańskiego to dramat z kluczem. Autor zainspirowany rzeczywistym weselem, na którym się znalazł postanowił – oczywiście artystycznie je przeinaczając – przedstawić je w utworze. Aby nadać swojemu dziełu autentyczności, wiele postaci sztuki wzorował na osobach, które spotkał na weselu. Tak było między innymi z Panem Młodym, pod którego dramatyczną kreacją miał się ponoć znajdować Lucjan Rydel, młodopolski poeta i dramatopisarz.
Wiele postaci z dramatu pt. Wesele Stanisława Wyspiańskiego to odwzorowania rzeczywistych ludzi ze środowiska krakowskiego przełomu XIX i XX wieku. Autor w realia wiejskiej zabawy weselnej przeniósł cały kalejdoskop postaci, które zaobserwował na rzeczywistym weselu, które natchnęło go do stworzenia dramatu. Jedna z postaci, Poeta, została zainspirowana jednym z najbardziej znanych pisarzy modernistycznych – Kazimierzem Przerwą-Tetmajerem.