Wesele – opracowanie

Wesele kojarzy nam się przeważnie z przyjęciem, na które zaproszony zostaje istny tłum gości. Podobnie było na weselu w Bronowicach, w trakcie którego świętowano zawarcie związku małżeńskiego pomiędzy Lucjanem Rydlem i Jadwigą Mikołajczykówną. To właśnie to wesele stało się inspiracją dla Stanisława Wyspiańskiego w pracy nad jego najwybitniejszym dramatem. Warto zapoznać się w związku z tym z kalejdoskopem postaci, które sportretował w swoim dziele. 

Każde wesele musi mieć gospodarza, kogoś, kto będzie odpowiedzialny za kształt przyjęcia, przebieg zabawy, kto zaprosi i przywita gości, a także będzie dbał o to, by dobrze się bawili. Nie mogło takiej postaci zabraknąć również na chyba najsłynniejszym polskim weselu, czyli w dramacie Stanisława Wyspiańskiego. W tym przypadku postać Gospodarza jest podwójnie ważna, pełni ona bowiem nie tylko funkcję osoby, która trzyma całe przyjęcie w ryzach, lecz przede wszystkim jest to człowiek, w którego ręce zostaje oddana misja wywołania chłopskiego powstania, które doprowadzić ma do odzyskania niepodległości przez Polskę.

Wesele Stanisława Wyspiańskiego to istny tygiel różnego rodzaju osobowości. Autor w ten sposób usiłował jak najwierniej oddać atmosferę okolic Krakowa przełomu wieków XIX i XX, chciał przedstawić szeroką panoramę społeczną, którą sam obserwował będąc aktywnym członkiem społeczeństwa swojego czasu. Nie mogło więc w Weselu zabraknąć typowego przedstawiciela modernistycznej bohemy artystycznej. 

Jasiek z Wesela to postać, która z jednej strony budzi sympatię przez swoją młodzieńczą radość życia i gotowość do szlachetnego działania w każdym momencie, z drugiej litość, ponieważ porażka, którą obarcza swoje sumienie w dramacie nie powinna była stać się jego udziałem.