Interpretacje wierszy i materiały do nauki
Węgiełek jest młodym człowiekiem, wszechstronnie uzdolnionym rzemieślnikiem, którego Wokulski spotyka w Zasławiu w czasie spaceru z panną Izabelą. Chłopak zostaje zatrudniony przez głównego bohatera powieści do wyrycia napisu w kamieniu, który prezesowej Zasławskiej kojarzy się z młodzieńczą miłością.
Doktor Michał Szuman jest jednym z niewielu prawdziwie oddanych przyjaciół Stanisława Wokulskiego. Chociaż jest bohaterem drugoplanowym, pełni w powieści Bolesława Prusa ważną rolę. Znamienne są zwłaszcza wypowiadane jego ustami sądy na temat zamieszkującej Warszawę mniejszości żydowskiej czy miłości Wokulskiego. Przyjrzyjmy się temu, kim jeszcze był doktor Szuman.
Prezesowa Zasławska stanowi jeden z nielicznych w Lalce przykładów arystokratki, która ze swojego życia usiłuje zrobić coś bardziej szlachetniejszego od zatracenia się w bogactwie i luksusie. Kobieta należy do najstarszego pokolenia magnatów przedstawionych w powieści. Wygląda bardzo dostojnie, sam jej ubiór wzbudza szacunek i sympatię, jest uosobieniem arystokratycznego majestatu. Zasławska jest dostojna również w zachowaniu: jest powściągliwa, wypowiada się w sposób spokojny, wyważony, co odcina się na tle hałaśliwych na ogół bogaczy.
W powieści Bolesława Prusa pt. Lalka możemy niejako zanurzyć się w społeczeństwo Warszawy z drugiej połowy XIX wieku we wszelkich jego odmianach i rodzajach. Występują tu zarówno arystokraci, jak i nędzarze. Książęta i mieszczaństwo. Reprezentantką tej ostatniej grupy jest główny bohater powieści, Stanisław Wokulski, lecz także kobieta, której on sam pomógł wyjść z ciężkiej sytuacji życiowej – Helena Stawska.
Ignacy Rzecki to jeden z najważniejszych bohaterów Lalki Bolesława Prusa. Jest on postacią ważną nie tylko pod względem fabularnym – wszak jest opiekunek i najlepszym przyjacielem Stanisława Wokulskiego – lecz także symbolicznym. Jego poglądy są bowiem upersonifikowaniem pewnej postawy, której konfrontacja ze światem rzeczywistym jest jednym z głównych wątków powieści.
Kazimierz Starski to postać, za pomocą której dowiadujemy się, jakimi cechami charakteryzował się przeciętny przedstawiciel upadającej arystokracji polskiej końca XIX wieku. Brak poszanowania dla czegokolwiek oprócz własnych zachcianek, pogarda wobec uboższych i słabszych od siebie, patrzenie na świat zdradzające rozpieszczenie i nieznajomość prawdziwego życia – to tylko niektóre cechy, które miał w sobie ten zdecydowanie negatywny bohater.
Polacy jako naród są bardzo ciężko doświadczeni przez historię. Wiele wojen, a także trwające ponad wiek zabory, odcisnęły na nich swoje piętno, przez które nadal jesteśmy dużo bardziej chętni do walki i chwilowych porywów odwagi i brawury, niż do codziennej żmudnej pracy nad sobą i nad całością społeczeństwa.
Każdy potrzebuje w życiu przyjaźni nie mniej niż miłości, akceptacji, czy spełnienia zawodowego. Przyjaźń jednak przyjaźni nierówna, o czym przekonało się wielu bohaterów literackich. Niektórzy bowiem rozumieją przyjaźń zupełnie inaczej niż, ludzie, którzy nią ich obdarzyli, inni posuwają się nawet do nikczemności wykorzystywania swoich przyjaciół dla osiągnięcia własnych celów. Jednak w momencie, kiedy trafimy na prawdziwą przyjaźń, możemy być pewni, że mamy skarb.
Postać furmana Wysockiego w Lalce Bolesława Prusa reprezentuje najuboższą warstwę społeczeństwa Warszawy końca XIX wieku.
Wszyscy musimy w pewnym momencie życia wybrać jakąś określoną postawę wobec życia. Jest to niezbędne, by móc żyć w uporządkowany i harmonijny sposób. Musimy ustalić, co lubimy, a co nam na pewno nie odpowiada, jakie sytuacje i zachowania akceptujemy, a jakich na pewno nie.
Lalka to powieść, w której aż skrzy się od różnorodności bohaterów. Właśnie dlatego nazywamy ją powieścią panoramiczną – prezentuje ona bowiem szeroki przekrój przez wszystkie warstwy społeczne, jakie istniały w Warszawie, w drugiej połowie XIX wieku. Każda z postaci posiada ponadto cechy zupełnie indywidualne, co w konsekwencji tworzy naprawdę barwny kalejdoskop postaci i charakterów.
Zaufanie do drugiego człowieka jest absolutną podstawą tworzenia jakichkolwiek relacji między ludzkich. W dzisiejszych czasach o prawdziwe zaufanie niestety jest coraz trudniej. Bez niego jednak nie da się stworzyć prawdziwej i pełnowartościowej przyjaźni ani miłości.