Ad vocem – co to znaczy?
Ad vocem – z łaciny: w nawiązaniu do, w tej sprawie. Obecnie używane jako prośba o udzielenie głosu poza kolejnością, w nawiązaniu do wypowiedzi innej osoby (np. na debatach).
Interpretacje wierszy i materiały do nauki
Ad vocem – z łaciny: w nawiązaniu do, w tej sprawie. Obecnie używane jako prośba o udzielenie głosu poza kolejnością, w nawiązaniu do wypowiedzi innej osoby (np. na debatach).
Ahegao – określenie wyglądu twarzy najczęściej żeńskich postaci w anime lub mangi podczas stosunku seksualnego.
Nikt z nas nie ma dokładnie tych samych cech charakteru przez całe swoje życie. To całkowicie naturalne, że pod wpływem dorastania i nabywania doświadczeń, zmieniamy się. Niektórzy z nas mniej, niektórzy bardziej. Trudno wyobrazić sobie, żeby człowiek w podeszłym wieku zachowywał się jak dziecko, lub młodzieniec.
Kiedy jesteśmy postawieni w obliczu zagrożenia życia, raczej nie pamiętamy o normach moralnych i o tym, co wypada. Staramy się ratować, wszystko inne schodzi na dalszy plan – tak działa nasz instynkt. Nie oznacza to jednak, że człowiek w sytuacji ekstremalnej pozbawiony jest pewnych obowiązków i powinności wobec drugiego człowieka. Te niezwykle trudne kwestie poruszali w swych dziełach wielcy pisarze, m.in. Albert Camus w Dżumie.
Często w pewnych określonych sytuacjach wmawia nam się, że świat wygląda zupełnie inaczej, niż ma to miejsce w rzeczywistości. Można to zaobserwować m.in. na mediach społecznościowych, które większości użytkowników służą do tego, by budować swój wizerunek, jako człowieka posiadającego idealne życie. Im bardziej uwierzymy jednak w taki scenariusz, w jakiejkolwiek kwestii, tym boleśniejsze będzie późniejsze zderzenie z rzeczywistością.
Iliada Homera to epicka opowieść o jednym z najważniejszych i najsłynniejszych konfliktów starożytnej Europy. Wojna pomiędzy Grecją a Troją przeszła do historii głównie przez swój tragiczny finał, w którym ta druga została doszczętnie zniszczona, jej naród zdziesiątkowany i unicestwiony, a jego dorobek rozgrabiony i zagubiony. Tak dotkliwa klęska może być więc symbolicznie rozpatrywana w kategoriach końca pewnej epoki, cywilizacji, a nawet świata.
„Pieśń nad pieśniami” to tekst pochodzący z Biblii, a dokładnie ze Starego Testamentu. Określana bywa jako jedna z ksiąg mądrościowych, inaczej zwanych dydaktycznymi. Jest to także utwór kontrowersyjny, ponieważ nie pojawia się w nim postać Boga. Najczęściej „Pieśń nad pieśniami” interpretowana jest w sposób alegoryczny. To najstarszy poemat opowiadający o ludzkiej miłości. Ukazuje ona rozmowę dwójki kochanków. Tradycyjnie jej autorstwo przypisywane jest królowi Salomonowi.
Ad rem – z języka łacińskiego: do rzeczy, do sedna. Wyrażenie mające podkreślić przejście w danym momencie wypowiedzi do sedna rozważanego problemu.
Uniwersalną prawdą jest fakt, że o naszej wartości jako ludzi świadczy to, jacy jesteśmy wobec innych, czy potrafimy im pomóc, kiedy tego potrzebują, czy nie wywyższamy się niepotrzebnie, czy potrafimy działać bezinteresownie. Istnieją jednostki pozbawione takich odruchów, jednak być może „ludzi dobrej woli jest więcej”. Życie i literatura uczą nas, że niesienie pomocy drugiemu człowiekowi może być czymś, co nas samych uczyni szczęśliwszymi.
Oblężenie można rozumieć na przynajmniej kilka sposobów. Najbardziej podstawowym z nich jest sytuacja, w której do oblężenia dochodzi w czasie wojny i jedna armia izoluje jakieś miasto, lub zamek od świata zewnętrznego, by wymów na jego włodarzach kapitulację. Literatura jednak pokazuje, że to nie jedyne rozumienie oblężenia. Jeden z takich przypadków opisuje Dżuma Alberta Camusa.
Tytuł dzieła literackiego bardzo często pomijany jest w jego dogłębnych analizach. To błąd, ponieważ jest to element utworu tak samo integralnie związany z całością, jak każdy inny. Nieraz potrafi całkowicie zmienić nasze patrzenie na dany tekst, czasem zmienić jego wydźwięk.
Matka to najistotniejsza osoba w życiu każdego człowieka. To ona wydaje nas na świat, karmi przez pierwszy okres naszego życia, opiekuje się nami i pielęgnuje nas, gdy jesteśmy jeszcze bezbronnymi dziećmi. Wspiera w dorosłym życiu. Zawsze się o nas troszczy, zawsze nam wybacza i całe życie podporządkowuje temu, żeby było nam jak najlepiej. Nic dziwnego, że postać matki znalazła miejsce w ogromnej ilości utworów literackich i wytworzyła pewien jej wspólny wizerunek.