Makaronizmy – definicja, główne cechy
Styl makaroniczny wykształcił się w polskim (i nie tylko polskim) języku i piśmiennictwie na przełomie XVI i XVII wieku. Na fali ideałów renesansowych łacina, będąca wówczas językiem urzędowym w Europie, przestała być dostępna wyłącznie dla duchowieństwa oraz najwyższych sfer społecznych. Tzw. “makaronizmy”, czyli zapożyczenia z języka łacińskiego, zaczęły pojawiać się nie tylko w dokumentach, lecz także w literaturze pięknej, literaturze dokumentu osobistego oraz w poezji.