Interpretacje wierszy i materiały do nauki
Na ziemie polskie romantyzm ze wszystkimi swoimi nurtami literackimi doszedł dość późno, co pociągało za sobą szereg zarówno zalet, jak również wad. Z jednej strony mieliśmy już szereg bardzo jasnych wzorców, którymi twórcy mogli się kierować w swojej twórczości, z drugiej – bardzo trudno było już dodać coś zupełnie oryginalnego do ogólnej puli epoki.
Dramat romantyczny znacznie wyróżniał się na tle dzieł przeznaczonych na deski scen teatralnych, które pisane były w ciągu poprzednich kilku epok. Romantycy próbowali nadać formie teatralnej charakter chaosu emocjonalnego i „kontrolowanego nieporządku”, jaki odczuwali we własnych duszach.
Tzw. „spisek koronacyjny” to jeden z najważniejszych wątków Kordiana Juliusza Słowackiego. Autor za pomocą tego wątku przekazuje czytelnikom swoją gorzką ocenę postaw, jakie panowały w społeczeństwie polskim w pierwszych dekadach XIX wieku, czyli na początku życia po zaborami.
Kordian Juliusza Słowackiego to nie tylko chęć wpisania się w romantyczny nurt pisania o jednostkach wybitnych, które wyłącznie za pomocą siły ducha potrafią zmieniać losy świata. To właściwie dyskusja z tym nurtem.
Juliusz Słowacki kierował się dwoma głównymi motywacjami przy tworzeniu jednego ze swoich najwybitniejszych dramatów – Kordiana. Pierwszą z nich była niezgoda z koncepcją mesjanizmu polskiego, jaką przedstawił kilka lat wcześniej Adam Mickiewicz w Dziadach cz. III.
„Podróże kształcą” – chyba każdy z nas słyszał to powiedzenie przynajmniej raz w życiu. Trąci ono banałem, ale jak to się często zdarza, największe mądrości bywają właśnie banalne. Rzeczywiście podróżując jesteśmy w stanie bardzo mocno pogłębić swoją wiedzę o świecie, o ludziach, o innych kulturach.
Nastrój dekadencji, zwątpienia, niepokoju związanego z niepewnością jutra, a także przeczucie nachodzącej, bliżej nieokreślonej klęski, to nastroje przeważnie kojarzone ze sztuką i literaturą epoki modernizmu. To wówczas tego rodzaju postawy były wręcz modne, miały największy wpływ nie tylko na twórczość, lecz także na codzienne życie.
Kordian Juliusza Słowackiego to jeden z najbardziej zaangażowanych społecznie i historycznie dramatów, które wyszła spod pióra poety. Dotyczy bowiem jednoznacznie działań, jakie Polacy próbowali powziąć w pierwszych dekadach zaborów w celu odzyskania niepodległości.
Dojrzałość to dosyć nieprecyzyjne określenie i tak naprawę dla każdego człowieka może ono oznaczać coś nieco odmiennego. Nic w tym dziwnego, w końcu każdy człowiek dojrzewa w swoim własny, indywidualnym tempie.
Kategoria „bohatera romantycznego” to zespół ściśle określonych cech charakterologicznych, które determinują w człowieku pewną specyficzną postawę życiową. Postawa ta wykształciła się na podstawie wielu dzieł literackich, które na przełomie XVI i XIX wieku, dzięki swojej popularności i szerokiemu oddźwiękowi społecznemu, utarły w głowach czytelników europejskich pewien schemat idealnego bohatera poezji, prozy czy dramatu.
Kordian to tytułowy bohater jednego z najbardziej znanych dramatów,jakie wyszło spod pióra Juliusza Słowackiego. To postać szalenie niejednorodna, w dodatku zmieniająca się na przestrzeni dzieła. W różnych momentach swojego życia ulega różnym motywacjom, cały czas stara się postępować szlachetnie i postępować zgodnie z głosem serca. jego postępowanie determinują różne sytuacje i wpływy różnych ludzi.
Kordian Juliusza Słowackiego to dzieło wielowymiarowe i dotykające wielu wątków jednocześnie. Dramaty romantyczne, ze względu na swoją niezbyt ścisłą formalnie budowę, pozostawiają bardzo duże pole do interpretacji własnej czytelnika.