Interpretacje wierszy i materiały do nauki
Niektórzy twierdzą, że życie służy człowiekowi do wyrobienia sobie wspomnień na starość. Trudno się z tym nie zgodzić, przecież wszyscy uwielbiamy wspominać dobre chwile, spędzone w towarzystwie najbliższych, niezwykłe przygody, zabawne anegdoty, czy wielkie podróże.
Epoka pozytywizmu obfitowała w literaturze polskiej w dzieła, których celem było propagowanie wśród społeczeństwa wartości takich jak praca u podstaw, czy praca organiczna. Nie inaczej było w przypadku najwybitniejszego dzieła tamtego czasu – Lalki Bolesława Prusa. Jej główny bohater, Stanisław Wokulski, to przykład pozytywisty niemal idealnego, jeśli chodzi o życiowe realizowanie postulatów epoki.
Lalka Bolesława Prusa to dzieło niezwykłe. W tym obszernie i świetnie napisanym dziele, udało się autorowi dokonać przekrojowego opisu społeczeństwa polskiego w kształcie, w jakim funkcjonowało ono w ostatnich dekadach XIX wieku.
Utylitaryzm jest poglądem społecznym, który powstał w Europie w XVIII wieku. W jego myśl, rozróżnienie pomiędzy działaniem pozytywnym i negatywnym miało przebiegać na tej samej linii, która rozróżnia pożyteczność od nieprzydatności.
Ewolucjonizm to pewien nurt myślowy obecny zarówno w naukach społecznych, filozofii, jak i w biologii. Zakłada on, że wszystko, co istnieje, podlega bezwzględnemu prawu rozwoju, zmiany, ewolucji właśnie, od której nie można uciec. Takim „organizmem” jest zarówno istota biologiczna, jak i np. społeczeństwo, naród.
Organicyzm to sformułowanie określające realizację postulatu pracy organicznej – postulatu bardzo popularnego w epoce pozytywizmu, wiodącej prym na ziemiach polskich w ostatnich dekadach XIX wieku.
Trudno byłoby stwierdzić, że świat, w którym żyjemy jest idealny. Oczywiście należy skupiać się na jego dobrych stronach, ale od czasu do czasu chyba każdemu zdarza się zamarzyć o tym, by choćby najmniejszy szczegół był w świecie trochę lepiej zorganizowany.
Lalka to powieść rozgrywająca się co prawda przede wszystkim w Warszawie, lecz posiadająca wątki innych miejsc i miast w Europie. Wspomniane jest w niej wieloletnie zesłanie głównego bohatera, Stanisława Wokulskiego, na Syberii, a także jego wyjazd do Paryża, który miał załagodzić w jego sercu gorycz wywołaną niespełnioną miłością do Izabeli Łęckiej.
Ewelina Janocka jest młodą kobietą, przedstawicielką klasy arystokracji.
Lalka Bolesława Prusa to dzieło wybitne pod bardzo wieloma różnymi względami. Jednym z nich jest niewątpliwie nowatorskie podejście do narracji w powieści, na które składa się kilka czynników. Był to zabieg niepospolity w czasach, kiedy Lalkę publikowano po raz pierwszy. Z perspektywy czasu jednak wiemy, że wpłynęło to wyłącznie pozytywnie na wydźwięk powieści.
Lisiecki to jeden z epizodycznych bohaterów panoramicznej powieści Bolesława Prusa, pt. Lalka. Nie ma on zbyt wielkiego wpływu na bieg fabuły, lecz jak wiele postaci w tym dziele ma on za zadanie reprezentowanie pewnych postaw i poglądów, które pojawiały się w warszawskim środowisku u schyłku XIX wieku.
Suzin jest w Lalce Bolesława Prusa postacią szczególną. Autor miał spore problemy z publikacją fragmentów, w których pojawiali się Rosjanie, ze względu na carską cenzurę. W Lalce Rosjanie praktycznie nie występują, mimo że przecież w codziennym życiu Warszawy musieli pełnić istotną rolę – Polska znajdowała się wszak pod rosyjskim zaborem. Wyjątkiem od tej reguły jest właśnie postać Suzina.