Ewelina Janocka jest młodą kobietą, przedstawicielką klasy arystokracji.
Charakterystyka Eweliny Janockiej
Można powiedzieć o niej, że to typowa reprezentantka swojej kasty. Arystokratki były najczęściej kobietami próżnymi, które na nic w życiu nie musiały zapracować własnymi rękoma, a do pracy jako zajęcia zarobkowego mają wręcz lekceważący i pogardliwy stosunek. Ich czas wypełnia kompletowanie modnej garderoby i toalety, uczestnictwo w balach, przyjęciach i salonowych koncertach, a także planowanie godnego wyjścia za mąż. Właśnie taka jest Janocka. Jest wiecznym dzieckiem, które uważa, że wszystko mu się należy przez sam fakt „wysokiego” urodzenia.
Kobieta jest zadufana w sobie, nie ma żadnych ambicji, do czego zresztą przyznaje się bez śladu zażenowania. Nie ma dla niej barier nie do przeskoczenia, ona sama nie ma hamulców moralnych. Intelektualnie przedstawia bardzo mizerną wartość, co bardzo szybko zauważają wszyscy, którzy mają z nią styczność. Jak większość arystokratek jest zupełnie oderwana od rzeczywistości. Życie postrzega jedynie jako zabawę. Jej jedyną troską są kolejne flirty. Przyjmuje oświadczyny barona Dalskiego z czystego wyrachowania i żądzy posiadania jeszcze większego majątku. Oszukuje samą siebie, że wzrusza ją i ujmuje poświęcenie barona, ale w głębi duszy nie szanuje go ani jako człowieka, ani jako małżonka. Wykorzystuje jego ślepe zakochanie. W tym samym czasie romansuje z Kazimierzem Starskim, co w końcu wychodzi na jaw i wywołuje w środowisku warszawskich arystokratów ogromny skandal obyczajowy. Dziewczyna jest lekkomyślna, za nim nie bierze odpowiedzialności, nie ma świadomości konsekwencji, które wywołują jej czyny. Nie wie nic na temat zarabiania pieniędzy i pracy, co jest pokłosiem wychowywania się wyłącznie w środowisku arystokracji, która zaszczepiła w niej wysokie mniemanie o sobie i pogardę dla ludzi niższego urodzenia.
Ewelina Janocka to postać negatywna. Ukazuje to, jak bardzo zgubny wpływ na wnętrze człowieka ma przekonanie o swojej doskonałości, na którą w dodatku samemu się nie zapracowało. Jest określana wręcz jako typowy produkt swojej epoki oraz środowiska z jakiego pochodzi i w jakim się wychowała.