Kajko i Kokosz to seria legendarnych komiksów autorstwa Janusza Christy. Opowiadają one o dwóch słowiańskich wojach, tytułowych Kajku i Kokoszu, którzy pozostają w służbie kasztelana Mirmiła i wraz z nim pilnują porządku oraz bezpieczeństwa swojego grodu. Komiks na stałe wpisał się już do popkultury polskiej, a jego bohaterowie stali się wręcz przysłowiowi i wciąż przyciągają do siebie nowe pokolenia wielbicieli i fanów. Jest on nie tylko dawką naprawdę dobrej zabawy i humoru, lecz także doskonałym źródłem prawd dydaktycznych. Dlatego to lektura tak bardzo odpowiednia dla dzieci i młodzieży.
Spis treści
Kajko i Kokosz – streszczenie krótkie
Kajko i Kokosz. Szkoła latania to komiks, który opowiada o tym, jak kasztelan Mirmił oraz dwójka jego najsłynniejszych wojów – Kajko i Kokosz – zostali wywabieni ze swojego grodu, Mirmiłowa przez Krwawego Hegemona. Krwawy Hegemon zanęcił Mirmiła obietnicą nauczenia się sztuki latania w słynnej szkole na Łysej Górze – miejscu szczególnym dla słowiańskiej mitologii. Tak naprawdę chodziło jednak o pozbawienie Mirmiłowa opieki kasztelana na dłuższy czas, który mógłby pozwolić Krwawemu Hegemonowi oraz jego zbójcerzom przejęcie w nim władzy.
Mirmił rzeczywiście uczy się w Wyższej Szkole Latanie, gdzie ostatecznie uzyskuje dyplom i może powrócić do ojczyzny. Gdy trójka przyjaciół dociera do Mirmiłowa widzi, że jedynymi obrońcami grodu są ciotka Kokosza, Jaga, oraz jej mąż, Łamignat, znany okoliczny dobroduszny zbójnik. Kajko i Kokosz smarują „latającą maścią” pień obalonego drzewa, następnie dosiadają go i takim powietrznym taranem nacierają na wojska zbójcerzy, które rozbijają w proch.
Atak Krwawego Hegemona udaje się więc udaremnić, a na cześć tego doniosłego wydarzenia zostaje wyprawiona wielka uczta. W jej trakcie przemawia Kajko i nadaje swojemu kasztelanowi przydomek – Mirmił Waleczny. Tak kończy się komiks, pt. Kajko i Kokosz. Sztuka latania.
Kajko i Kokosz – streszczenie szczegółowe
Fabuła komiksu pt. Kajko i Kokosz. Szkoła latania rozpoczyna się od problemów zdrowotnych zbója Łamignata. Zaniemógł on i utracił wszystkie siły, a więc nie był w stanie jak każdego dnia ruszyć na trakt i polować na podróżujących bogaczy, by ich napadać, okradać, a zdobyte w ten sposób bogactwa rozdawać biednym i potrzebującym. Sytuację próbowała ratować jego małżonka, Jaga, i wręczyła mężowi zaczarowaną fujarkę, która miała stanowić remedium na wszystkie jego problemy.
Kajko, Kokosz i Mirmił po polowaniu usiłują dostać się z powrotem do grodu, jednak kasztelan pada ofiarą swojego własnego rozkazu, w którym zabronił żołdakom otwierania bram po zmierzchu. Wojowie teoretycznie rozpoznają swojego władcę, ale są na tyle niepewni, że wolą trzymać się jego własnego rozkazu. Kokosz prowadzi całą trójkę do chaty jego ciotki, którą okazuje się Jaga, jednak po drodze zostają zupełnie omyłkowo napadnięci przez Łamignata, który do ataku używa już swojej magicznej fujarki. Następnego dnia Mirmił powróciwszy do grodu znosi nakaz zamykania bram na noc, co z kolei wykorzystują zbójcerze i sieją zamęt, atakując gród w Mirmiłowie. Ostatecznie przeganiają ich Kajko i Kokosz.
Krwawy Hegemon próbuje zarazić Mirmiła pomysłem o nauce latania. Kasztelan zafascynowany pomysłem próbuje nauczyć się tej sztuki u Jagi, lecz okazuje się to zbyt trudne, a sam kasztelan zniechęca się po dokonaniu szkód w jej domu. Bohaterowie wyruszają więc na Łysą Górę, gdzie ponoć – zdaniem Krwawego Hegemona, ma mieć siedzibę Wyższa Szkoła Latania. Po drodze jednak Mirmiła bardzo boli ząb, więc bohaterowie muszą odwiedzić dentystę. Ten przez pomyłkę próbuje leczyć zęby Kokosza, co wywołuje niego nagły atak paniki.
W Wyższej Szkole Latania Mirmił uczy się tej niezwykle trudnej sztuki, jednak jego wojowie nie zachowują się stosownie do sytuacji. Pewnego razu wykradają miotły i próbują latać na własną rękę, co kończy się zniszczeniem dachu szkoły, wydaleniem ich z budynku oraz zapłaceniem grzywny przez Mirmiła. Kasztelan w końcu jednak otrzymuje dyplom ukończenia kursu i bohaterowie wyruszają w drogę powrotną do Mirmiłowa. Ta również nie jest pozbawiona różnorodnych przygód, trójka wojów spotyka na swojej drodze na przykład straszliwego niedźwiedzia.
Po powrocie do grodu na jaw wychodzi, że Krwawy Hegemon użył podstępu, by wywabić władcę z grodu, któy pozostał bez opieki. Wraz ze zbójcerzami napadł na pozostawione Mirmiłowo. Jedynymi obrońcami okazali się Łamignat oraz Jaga. Krwawy Hegemon co prawda zabrał zbójowi jego fujarkę, ale nie chciała ona służyć jemu tak samo dobrze jak prawowitemu właścicielowi.
Kajko i Kokosz widząc ten zamęt wpadają na pomysł. Smarują „latającą maścią”, która Mirmił otrzymał jeszcze w Szkole, pień drzewa, na którym nacierają na oddziały zbójcerzy i rozbijają je. Tak udaje się udaremnić atak Krwawego Hegemona, a bohaterom wrócić do grodu, gdzie na Mirmiła czeka już ukochana żona, Lubawa.
Nastroje w Mirmiłowie uspokajają się. Zostaje wyprawiona wielka uczta, na której wszyscy mieszkańcy grodu mogą używać, jeść i pić, ile tylko pragną. W pewnym momencie Kajko wygłasza przemówienie, w którym sławi zalety swojego władcy i dowódcy. Nadaje mu również przydomek – Mirmił Waleczny, co bardzo wzrusza kasztelana i kończy opowieść o Wyższej Szkole Latania.