Interpretacje wierszy i materiały do nauki
Twórczość Szymborskiej jest przede wszystkim kojarzona z poezją dnia codziennego, spraw prostych, a zarazem intymnych. Poetka potrafiła w sposób oszczędny i bez zbędnego patosu przedstawić również sprawy wielkie i ważne. W wierszu „Wczesna godzina” z roku 2002 poetka skupia się na krótkiej chwili, jaką jest początek dnia i jego wyłonienie się z mroków nocy. Jest to poetycki zapis sytuacji, która powtarza się każdego dnia w ciągu trwania ludzkiego życia.
Rzymianie i Rzymianki! Szlachetni Obywatele „Wiecznego Miasta”! Ludzie wolni, piękni i sławni! Zatrzymajcie na chwilę swoją uwagę na moim ogłoszeniu!
Myślę, że współcześnie żyjący ludzie, niezależnie od wyznawanej wiary, lub też jej braku, mogliby nauczyć się od pierwszych chrześcijan przynajmniej kilku rzeczy. Po pierwsze – wytrwałości. Nasze czasy pozwalają nam na posiadanie dostępu do wszystkiego w przeciągu zaledwie sekund.
Drogie Koleżanki oraz Drodzy Koledzy! Uczniowie Szkoły Podstawowej im. Henryka Sienkiewicza! Wszyscy miłośnicy teatru i pięknej literatury!
Rzymianie i Rzymianki, a przede wszystkim serdeczni Przyjaciele i serdeczne Przyjaciółki! W niespokojnych nam przyszło żyć czasach, a na niespokojne czasy najlepsze jest jedno lekarstwo – radość z życia. Niewątpliwie cały Rzym jest miastem potężnym, pięknym i wspaniałym, lecz i w Rzymie zdarzają się miejsca bardziej i mniej piękne, a znacie mnie i wiecie, że piękno cenię w życiu ponad wszystko.
Święty Piotr był największym z apostołów. Jako pierwszy uczeń Jezusa Chrystusa został przez niego wyznaczony na pierwszą osobę, która miała poprowadzić ekspansję nowego kościoła po jego odejściu.
Marek Winicjusz od początku powieści Henryka Sienkiewicza, pt. Quo vadis, której jest głównym bohaterem, jest przedstawiany jako człowiek, który bardzo szybko ulega różnego rodzaju namiętnościom i emocjom, nie próbując nad nimi zapanować. Równie prędko daje się unieść miłości, jak również gniewowi i okrucieństwu.
Już literatura antyczna pochylała się nad losem ludzkim i różnymi jego aspektami. Szczególnie wiele miejsca poświęcone zostało tragediom i dramatom, jakie nieustannie nękały ludzi od początku ich istnienia. Literatura antyczna poświęciła temu cały gatunek, jakim jest tragedia. Opisywani w nich bohaterowie dotykani byli najróżniejszymi nieszczęściami, stawali przed wyborami niemożliwymi do przeprowadzenia, które ostatecznie prowadziły ich do jeszcze bardziej skomplikowanych i nieszczęśliwych sytuacji. Przedstawienie tragizmu ludzkiego losu znaleźć można w takich dziełach jak tragedie „Król Edyp” oraz „Antygona” Sofoklesa.
Quo vadis to wielka epicka powieść autorstwa Henryka Sienkiewicza. Utwór opowiada o początkach chrześcijaństwa i o prześladowaniach, jakich doznawali pierwsi wyznawcy Chrystusa w Imperium Rzymskim. Sienkiewiczowi udało się stworzyć przekonującą panoramę społeczną wypełnioną po brzegi pełnokrwistymi postaciami reprezentującymi wszystkie warstwy i stany społeczne.
Chilon Chilonides to jeden z najważniejszych bohaterów Quo vadis, który doświadcza wewnętrznej przemiany. Jest to przemiana na wielką skalę, bowiem na początku trudno nazwać Chilona zbyt uczciwym człowiekiem, natomiast śmierć ponosi jako chrześcijański męczennik.
Rozpasanie w Imperium Rzymskim i istne topienie się w rozpuście zarówno najwyższych urzędników państwowych, jak i plebsu, było jedną z najważniejszych przyczyn kryzysu wielkiego cesarstwa. Uczty wyprawiane były niemal ciągle, bez żadnych okazji i potrafiły trwać przez wiele dni, niezmiennie zaś kończyły się upadkiem moralnym gości, którzy odurzeni wielkimi ilościami wina oddawali się szaleńczym orgiom pośród przepychu cesarskich pałaców.
Jednym z głównych wątków, jakie porusza Quo vadis Henryka Sienkiewicza jest to, jak prześladowani byli pierwsi chrześcijanie w Imperium Rzymskim za czasów Nerona. To dosyć brutalny wątek ze względu na postać całkowicie szalonego imperatora, który był przerażony nową religią, która na jego oczach z niegroźnej sekty stawała się bardzo potężną siłą społeczną. Siłą, która mogła pozbawić go władzy.