Biała Czarownica to główna antagonistka w powieści S.C. Lewisa, pt. Opowieści z Narnii: Lew, czarownica i stara szafa. Jest to czarny charakter, okrutna królowa, która bezprawnie okupuje Narnię przy pomocy czarów i okrucieństwa. To postać bardzo podobna do innych wiedźm, które znamy z legend i baśni, dlatego tak ciekawe jest jej pojawienie się w literaturze pięknej.
Charakterystyka Białej Czarownicy z Opowieści z Narnii
Biała Czarownica jest potomkinią olbrzymów i dżinów, jednak wśród mieszkańców Narnii rozpuszcza pogłoskę, że jest ludzką kobietą, by można było uwierzyć w prawomocność jej władzy. Królowa jednak panuje zupełnie bezprawnie, jest czarownicą, więc zdobyła tron przy pomocy czarnej magii. Tak też utrzymywała się przy władzy. Jest to postać z gruntu zła, choć występuje prawie zawsze w otoczeniu bieli, która kojarzy się przecież z dobrem, nieskazitelnością i szlachetnością. To kolejna manipulacja Czarownicy.
Bohaterka jest uzależniona od władzy i stara się robić wszystko, by pozostać na tronie. Sprawuje rządy twardej ręki i unieszczęśliwia mieszkańców Narnii, by łatwiej było nad nimi zapanować. Czarownica sprawiła między innymi, że w całe krainie panuje wieczna zima, a na dodatek jest to zima pozbawiona osłody – świąt Bożego Narodzenia. Wszystkich, którzy sprzeciwiają jej rządzącej, ta zamienia w kamień, lub w inne elementy przyrody. Władczyni nie cofa się przed żadną podłością, by utrzymać swój podły plan. Kiedy spotyka Edmunda i dowiaduje się, że ten jest człowiekiem, od razu pragnie przeciągnąć go na swoją stronę, by pozbyć się niebezpieczeństwa. Domyśla się, że on i jego rodzeństwo mogą wypełnić proroctwo o zajęciu tronu Narnii przez czwórkę ludzi, więc manipuluje chłopakiem i gra na jego największych pokusach, łakomstwie i potrzebie uwagi. Kiedy Edmund zdradza rodzeństwo, przestaje być użyteczny dla Królowej, która nie zamierza wywiązać się ze składanych wcześniej obietnic.
Kiedy słudzy Aslana odbijają Edmunda, Biała Czarownica upomina się o niego, powołując się na odwieczne prawo, które jednak do tej pory bez mrugnięcia okiem łamała, co świadczy o jej obłudzie i dwulicowości. Wabi w ten sposób Aslana w pułapkę i pozbawia życia przywódcę buntowników. Gubi ją jednak jej własna pycha, ponieważ nie zna do końca praw, na które się powołuje, a które dają Aslanowi możliwość odrodzenia się i stanięcia do walki.
Zrozpaczona i zdesperowana Królowa rzuca do walki wszystkie swoje oddziały i angażuje całą swoją magiczną moc, lecz wkrótce zostaje pozbawiona magicznej różdżki przez samego Edmunda, a potem zabija ją Aslan, co kładzie kres jej okrutnym rządom w Narnii. Biała Czarownica to archetypiczna postać złej wiedźmy, która występuje w naszej kulturze od tysięcy lat. To, że taka postać musi odnieść klęskę, jest pewne od początku, jednak sedno tkwi w tym, jak do tego dojdzie i jakie działania protagonistów do tego doprowadzą. W Opowieściach z Narnii po raz kolejny okazało się, że nad dwulicowością, podłością, przemocą i kłamstwem zawsze wygra dobro, szlachetność, miłość i odwaga.