Interpretacje wierszy i materiały do nauki
Wiele słyszy się o złu, które istnieje na świecie. Ludzi kilka razy dziennie zarzuca się negatywnymi informacjami w serwisach informacyjnych i internecie. To powoduje, że w codziennym życiu również dużo więcej uwagi poświęcamy temu, co jest nie tak, a nie temu, czym można by się cieszyć i radować.
Znowu przyszło ruszyć w drogę. Znowu w nieznane, a więc kolejny raz przyjdzie mierzyć się z niepewnością jutra, z samotnością, być może z niebezpieczeństwami. Takie myśli towarzyszyły Skawińskiemu, gdy czekał na swój okręt w porcie w Amsterdamie.
Wesołych Świąt Wielkanocnych! Niech te dni będą pełne nadziei, miłości i radości spędzonej wśród najbliższych.
Na ulicach Warszawy nie było bezpiecznie. Na każdym kroku można było natknąć się na patrol policji niemieckiej i zostać aresztowanym pod byle zarzutem, a nawet bez niego. To, co działo się z ludźmi później pozostawało nadal w sferze mrocznych plotek i domysłów. Niektórzy nie wracali z więzień, inni wracali w strasznym stanie.
Winicjusz był zrozpaczony. Od dłuższego czasu błądził tym, co pozostało ze spalonych ulic rzymskiej biedoty. Pożar wydawał się strawić cały świat. Mężczyzna nie mógł nigdzie znaleźć Ligii, a to było dla niego równoznaczne z utratą całego świata.
Losy młodzieży polskiej nigdy nie były obojętne pisarzom, dla których istotna była tematyka narodowa. Zwłaszcza, że losy naszego kraju w ostatnich kilku wiekach chcąc nie chcąc zmuszały młodzież do zaangażowania społeczno-politycznego, niejednokrotnie wymagającego zapłacenia najwyższej ceny. Na tle losów młodzieży niektóre procesy historyczne i polityczne widać lepiej, ponieważ to właśnie młodzi ludzie mają największą motywację do walki o lepszy świat, o ideały, o wolność. Niestety równie często przypadało im toczyć walki z góry skazane na porażkę.
Nie przychodzi nam to do głowy na co dzień, lecz każdy nasz, nawet najmniejszy gest, pociąga za sobą pewnego rodzaju konsekwencje. Oczywiście konsekwencje te różnią się w zależności od rodzaju naszego czynu. Jeśli podejmiemy jakąś dobrą decyzję, na pewno odbierzemy pozytywne jej konsekwencje.
Motyw zbrodni oraz kary za ową zbrodnię to motyw bardzo często i chętnie wykorzystywany przez literatów różnych epok. Na temat ten wypowiadali się zarówno Sofokles, Szekspir, jak i Sławomir Mrożek. Tematu nie uniknął również jeden z najwybitniejszych polskich wieszczów romantycznych – Juliusz Słowacki, który w Balladynie jasno udowodnił, że nie istnieje na świecie wina, za którą nie byłoby kary. Nawet jeśli kara ta miałaby zostać wymierzona poza ludzką jurysdykcją.
Szymon Winrych to pseudonim głównego bohatera noweli Stefana Żeromskiego, pt. Rozdzióbią nas kruki, wrony. To bardzo naturalistyczny utwór, który opowiada o zawiedzionych nadziejach Polaków w związku z upadkiem powstania styczniowego. Sam Winrych jest przedstawicielem zwolenników walki narodowowyzwoleńczej, dla którego wolność ojczyzny jest najwyższą wartością. Dlatego też jego porażka robi jeszcze bardziej dramatyczne wrażenie na czytelniku.
Stefan Żeromski napisał nowelę Rozdzióbią nas kruki, wrony, kiedy w literaturze polskiej panowały modernistyczne mody naturalistyczne, a dużą rolę odgrywała w literaturze natura. Nie inaczej jest u Żeromskiego. Przyroda jest w jego utworze zarówno dodatkowym narratorem, który współtworzy dekadencki nastrój świata przedstawionego, jak i jednym z bohaterów.
Stefan Żeromski to jeden z tych twórców polskich, którzy wiele miejsca w swoich dziełach poświęcili bieżącej historii swojego narodu. Autor był niemalże rówieśnikiem powstania styczniowego i na własnej skórze doświadczał konsekwencji społecznych i narodowych jego klęski. Nie powinno więc dziwić, że takie generacyjne doświadczenie stało się głównym tematem wczesnej twórczości Żeromskiego.
Polski chłop w opowiadaniu Stefana Żeromskiego, pt. Rozdziobią nas kruki, wrony to postać drugoplanowa, choć bardzo istotna nie tyle dla fabuły, co dla pełnego odczytania nastroju, jaki w utworze panuje oraz jego przesłania. Pojawia się ona dopiero w momencie, kiedy główny bohater opowiadania już nie żyje zakatowany przez Moskali.