Adam Asnyk

„Ulewa” to wiersz Adama Asnyka, który powstał w 1879 roku i został wydany w tomiku „Poezje. Tom II”. Wiersz zalicza się do nurtu liryki przyrody i opisuje gwałtowną, letnią ulewę w górach. Wpisuje się w lirykę tatrzańską, popularną w epoce Młodej Polski.

Adam Asnyk był polskim poetą tworzącym w okresie pozytywizmu, a także redaktorem, filozofem czy członkiem Rządu Narodowego. Jego wiersz Limba pochodzi z powstającego w latach 1878-1800 zbioru W Tatrach, inspirowanego częstymi wizytami autora w Zakopanem, a tytułowe drzewo symbolizuje pokolenie, które stopniowo odchodzi w przeszłość.

Daremne żale to wiersz pochodzący ze zbioru Album pieśni, napisany został 1 kwietnia 1877 roku. Utwór stanowi polemikę z wartościami wyznawanymi przez literatów poprzedniego pokolenia, romantykami. Jego autorem jest Adam Asnyk, pozytywistyczny poeta, który w swojej twórczości sięgał po utwory o różnorodnej tematyce – refleksyjne, patriotyczne, a także erotyki.

Pozytywizm nie był epoką wybitnie przychylną dla poezji, ówcześni literaci raczej wybierali inne gatunki literackie – pomimo to, również ten okres może poszczycić się wyjątkowymi poetami. Jednym z nich był Adam Asnyk, poruszający w swojej twórczości tematykę patriotyczną czy miłosną – do drugiego nurtu przynależy wiersz Między nami nic nie było, który stanowi odzwierciedlenie niepowodzeń uczuciowych autora.

Utwór Adama Asnyka stanowi manifest pozytywistyczny. Jest jednym z niewielu przykładów liryki w tej epoce (większość autorów koncentrowała się na prozie – nowelach, powieściach, opowiadaniach). Treść kieruje do młodych, w których rękach jest rzeczywistość.

Miejmy nadzieję to zagrzewający do walki wiersz autorstwa Adama Asnyka. Był to polski poeta i dramatopisarz tworzący w okresie pozytywizmu, a także redaktor, filozof i członek Rządu Narodowego. Jego dorobek artystyczny – z uwagi na różnorodne role, jakie pełnił w życiu – łączył idee zaczerpnięte z romantyzmu, pozytywizmu, a także filozofii i socjologii.

Wiersz pt. „Gdy­bym był młod­szy” Adam Asnyk napisał la­tem 1868 roku. Utwór ten ukazuje uczu­cia nie­szczę­śli­wie za­ko­cha­ne­go męż­czy­zny, któ­remu bardzo podoba się młodsza dziewczyna. Mu­zy­kę do wiersza Adama Asny­ka na­pi­sał Jan Ka­rol Gall.