Dżuma – opracowanie

Tro­ja jako sym­bol upad­ku świa­ta. Omów za­gad­nie­nie na pod­sta­wie zna­nych Ci frag­men­tów Ilia­dy Ho­me­ra. W swo­jej od­po­wie­dzi uwzględ­nij rów­nież wy­bra­ny kon­tekst.

Iliada Homera to epicka opowieść o jednym z najważniejszych i najsłynniejszych konfliktów starożytnej Europy. Wojna pomiędzy Grecją a Troją przeszła do historii głównie przez swój tragiczny finał, w którym ta druga została doszczętnie zniszczona, jej naród zdziesiątkowany i unicestwiony, a jego dorobek rozgrabiony i zagubiony. Tak dotkliwa klęska może być więc symbolicznie rozpatrywana w kategoriach końca pewnej epoki, cywilizacji, a nawet świata. 

Motyw oblężonego miasta. Omów zagadnienie na podstawie „Dżumy” Alberta Camusa. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst.

Oblężenie można rozumieć na przynajmniej kilka sposobów. Najbardziej podstawowym z nich jest sytuacja, w której do oblężenia dochodzi w czasie wojny i jedna armia izoluje jakieś miasto, lub zamek od świata zewnętrznego, by wymów na jego włodarzach kapitulację. Literatura jednak pokazuje, że to nie jedyne rozumienie oblężenia. Jeden z takich przypadków opisuje Dżuma Alberta Camusa. 

Człowiek wobec cierpienia i śmierci. Omów zagadnienie na podstawie Dżumy Alberta Camusa. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst.

Życie ludzkie niestety nierozerwalnie związane jest z cierpieniem. Każdy z nas na swojej drodze napotka prędzej czy później na trudności i problemy, które wywołają smutek, ból, czy nawet rozpacz. Jest to bardzo niebezpieczne odczucie, dlatego też myśliciele wszystkich czasów zastanawiali się, jak się z nim uporać, a przede wszystkim, jak należy myśleć o takich pojęciach jak cierpienie, czy nawet śmierć.

Ludzka solidarność w obliczu zagrożenia. Omów zagadnienie na podstawie „Dżumy” Alberta Camusa. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst.

W pojedynkę dużo trudniej znosić nam przeciwności losu, zwłaszcza, gdy przybierają apokaliptyczne rozmiary. Dlatego też zawsze, kiedy dane społeczeństwo spotyka jakaś tragedia, jego członkowie przeważnie wykazują ogromną solidarność, by wspólnie jak najszybciej zażegnać kryzys. Zdarzają się oczywiście wyjątki, które na cierpieniu innych próbują ubić swój własny interes, jednak są to incydenty, a poprawnie myślący i czujący ludzie zachowują się zupełnie inaczej. 

Jakie znaczenie ma tytuł dla odczytania sensu utworu? Omów zagadnienie na podstawie Dżumy Alberta Camusa. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst.

Tytuł jest integralną częścią każdego dzieła. Każde słowo w utworze literackim musi być przez autora dobrze przemyślane i uzasadnione, tytuł zwłaszcza, ponieważ to on ma całe dzieło reprezentować, charakteryzować, to on będzie najmocniej zapamiętany. W kilku, a czasami nawet jednym słowie, zawierać się więc musi potężny ładunek semantyczny, który nie pozostaje bez znaczenia dla procesu odbioru konkretnego dzieła. 

Dżuma – motywy literackie

Dżuma Alberta Camusa to powieść uważana za najwybitniejsze osiągnięcie europejskiego egzystencjalizmu XX wieku. To powieść dotykająca najbardziej podstawowych stron człowieczeństwa i próbująca nie tyle dać odpowiedzi na najważniejsze pytania, co poprawnie sformułować same pytania, na które każdy z nas musi odpowiedzieć sobie sam. 

„Uczyniwszy na wieki wybór, każdej chwili wybierać muszę” Czy sądzisz, ze powyższe twierdzenie jest prawdziwe? Swoją odpowiedź uzasadnij wybranymi przykładami z literatury

Każdego dnia, a nawet w ciągu każdej godziny, czy nawet minuty, zmuszani jesteśmy do podejmowania mnóstwa przeróżnych decyzji, nawet nieświadomie lub podświadomie. Są to najczęściej decyzje bardzo mało znaczące, błahe i mające wpływ jedynie na nasze codzienne, najbardziej podstawowe sprawy. Istnieją jednak decyzje, które mają dużo bardziej długofalowe działanie.

Jaką po­sta­wę przyj­mu­je czło­wiek w ob­li­czu cier­pie­nia in­nych? Roz­waż pro­blem i uza­sad­nij swo­je zda­nie, odwołu­jąc się do frag­men­tu Dżumy Alberta Camusa oraz do wy­bra­nych tek­stów kul­tu­ry.

To, jakimi jesteśmy ludźmi, jest definiowane w głównej mierze przez to, jak postępujemy wobec innych ludzi, ludzi słabszych, potrzebujących pomocy, niedomagających, chorych. To właśnie te momenty nas „sprawdzają”, mówią nam samym, ile jesteśmy warci.

Literatura to prawdziwa skarbnica wiedzy o człowieku. Napisz rozprawkę, w której rozważysz czy literatura wzbogaciła twoją wiedzę o ludzkiej naturze i pomogła lepiej zrozumieć innych. Odwołaj się do Pana Tadeusza i innego utworu literackiego.

Nie dla żartu i nie przez przypadek zwykło mówić się, że mądrość zawarta jest w książkach. Czytając zyskujemy dostęp do zasobów całej wiedzy oraz myśli ludzkiej, jaka została zapisana w ciągu ostatnich kilku tysięcy lat. Mając do dyspozycji tak ogromną „bazę danych”, możemy we własnych dociekaniach na temat człowieka i świata, automatycznie przeskoczyć wiele etapów do przodu, zamiast mozolnie odkrywać prawdy i dochodzić do wniosków, które dla wielu ludzi przed nami były już oczywistością. 

Napisz rozprawkę, w której rozważysz trafność stwierdzenia, że w trudnej sytuacji człowiek poznaje samego siebie. W argumentacji odwołaj się do wybranej lektury obowiązkowej oraz do innego utworu literackiego.

Życie ludzkie nie składa się wyłącznie z chwil radosnych i szczęśliwych. Więcej jest w nim momentów ciężkich, trudnych, nużących, których przetrwanie wymaga pracy i wysiłku. Ponadto zdarzają się jednak raz na jakiś czas sytuacje bardzo ekstremalne i paradoksalnie to, jak się zachowamy w tych właśnie sytuacjach, świadczy o nas jako o ludziach. Dobre momenty bowiem nie wymagają od nas zbyt wiele. Nasz charakter sprawdza się dopiero w tych drugich. 

W każdym jest coś, co zasługuje na podziw innych. Napisz rozprawkę, w której rozważysz trafność tego stwierdzenia. W argumentacji odwołaj się do Małego Księcia oraz innego utworu literackiego

Dzisiejszy świat przyzwyczaja nas nie tylko do szybkiego życia, lecz także do szybkiego myślenia, a co za tym idzie – szybkiego osądzania innych. Jesteśmy w swoich opiniach bardzo zero-jedynkowi, potrzebujemy szybkich opinii, by wiedzieć czy warto poświęcać czas danej znajomości, danemu człowiekowi. Nie dajemy sobie czasu na to, by dobrze poznać drugą osobę, potrafimy skreślać ludzi po bardzo powierzchownym ich poznaniu, tak zwane „pierwsze wrażenie”, zwłaszcza, gdy nie wypada zbyt pozytywnie, jest dla nas często wyznacznikiem tego, że nie warto się z kim lepiej poznawać. Żyjemy tak, pomimo że wiele dzieł literackich w bardzo piękny sposób stara się uświadomić nam, że „w każdym jest coś, co zasługuje na podziw innych”.