Zwyczaje i konwenanse – ważny element kultury czy niepotrzebny anachronizm? Rozważ problem i uzasadnij swoje zdanie, odwołując się do fragmentu Lalki, całej powieści Bolesława Prusa oraz wybranego tekstu kultury.

Żyjąc i funkcjonując w społeczeństwie jesteśmy na każdym kroku zmuszani do wpasowywania się w różnego rodzaju trendy, zwyczaje i konwenanse, zwłaszcza, gdy wchodzimy w interakcje z innymi ludźmi. Obowiązuje nas to w szkole, w urzędach, w pracy, w kawiarniach – w zasadzie wszędzie oprócz zacisza naszych domów.

Czy w miłości lepiej słuchać głosu rozsądku, czy też oddać się namiętności? Rozważ problem i uzasadnij swoje stanowisko, odwołując się do podanego fragmentu Lalki, całego utworu Bolesława Prusa oraz innego tekstu kultury

Rodzajów miłości jest chyba tyle, ilu jest ludzi, którzy kiedykolwiek kochali. Każdy z nas odczuwa to bardzo silne uczucie na swój własny indywidualny sposób i ma do tego święte prawo. Wielu jednak myślicieli zastanawiało się na przestrzeni wieków, czy warto w miłości kierować się tym nieprawdopodobnie silnym impulsem, dzięki któremu czujemy się niezwyciężeni, ale który jednak z biegiem czasu traci na mocy i zostaje zastąpiony przez wzajemny szacunek i przywiązanie, czy też może lepiej od początku podchodzić do zagadnienia na chłodno i bardziej zdroworozsądkowo?

Tę­sk­no­ta – siła nisz­czą­ca czy bu­du­ją­ca ludz­kie ży­cie? Roz­waż pro­blem i uza­sad­nij swo­je zda­nie, od­wo­łu­jąc się do fragmentu Lalki, całej powieści Bolesława Prusa oraz wy­bra­ne­go tek­stu kul­tu­ry.

Każdy z nas kiedyś za czymś lub za kimś tęsknił. Za kimś bliskim, za „starymi, dobrymi czasami”, za młodością, za wakacjami, za kolegą lub koleżanką, za ulubionym zwierzakiem, za rodzicami, za dziećmi, za ojczyzną, za smakiem ulubionej potrawy. Za czymkolwiek lub kimkolwiek, z czym lub z kim połączyła nas jakaś silna emocjonalna więź.

Co spra­wia, że czło­wiek może po­ko­ny­wać prze­ciw­no­ści losu? Roz­waż pro­blem i uza­sad­nij swo­je zda­nie, od­wo­łu­jąc się do fragmentu Lalki, całej powieści Bolesława Prusa oraz wy­bra­ne­go tek­stu kul­tu­ry.

Nie było, nie ma i nie będzie człowieka, któremu wszystko się w życiu udaje. Każdy z nas,prędzej czy później, natrafi na przeciwności losu, które pokrzyżują mu plany lub mocno utrudnią ich realizację. To najbardziej ludzka rzecz na świecie. Trzeba jednak znaleźć sposób na poradzenie sobie z tego rodzaju przeszkodami, bo inaczej można utknąć w miejscu na bardzo długi czas.

Lu­dzie czy­nu czy ma­rzy­cie­le – któ­rzy bar­dziej przy­czy­ni­li się do roz­wo­ju świa­ta? Roz­waż pro­blem, od­wo­łu­jąc się do frag­men­tu Lalki Bolesława Prusa, ca­łe­go utwo­ru oraz do wy­bra­ne­go tek­stu kul­tu­ry.

Na każdym kroku możemy dziś zaobserwować to, jak świat idzie do przodu. Rozwój jest coraz bardziej dynamiczny, coraz szybszy. Technologię, które dziesięć lat temu były zaledwie mglistymi ideami, dzisiaj są powszechnie używane na całym świecie.

War­to­ści du­cho­we czy do­bra ma­te­rial­ne – co dla czło­wie­ka może być źró­dłem szczę­ścia? Roz­waż pro­blem i uza­sad­nij swo­je zda­nie, od­wo­łu­jąc się do frag­men­tu Lalki Bolesława Prusa, ca­łe­go utwo­ru oraz do wy­bra­ne­go tek­stu kul­tu­ry

Pytanie „być czy mieć?” zajmuje głowy filozofów od najdawniejszych czasów. Jako ludzie uwikłani w codzienność dostrzegamy rozdźwięk pomiędzy poświęceniem życia wartościom duchowym a skupieniem się na zabezpieczeniu swojego bytu materialnego. Czy więc jedno wyklucza drugie inie da się ich połączyć?

Lalka – motywy literackie

Lalka autorstwa Bolesława Prusa to jedna z najważniejszych powieści całej polskiej literatury. Na jej temat napisano wiele opasłych tomów opracowań naukowych. Jej rozmiar, specyficzny styl, złożoność fabularna, niecodzienna kompozycja oraz przede wszystkim panoramiczność sprawiają, że powieść ta jest prawdziwą skarbnicą wątków, tematów czy motywów literackich. Oto najważniejsze z nich:

Kto lub co decyduje o życiu ludzkim? Omów zagadnienie na podstawie Lalki Bolesława Prusa

Każdy z nas zna przysłowia takie jak: „Każdy jest kowalem własnego losu” lub „Fortuna kołem się toczy”. Pierwsze z nich wskazuje na to, że to od każdego człowieka zależy, jak będzie wyglądało jego życie i do czego w nim dojdzie, drugie mówi jednak o przypadkowości z jaką ludzie obdarowywani są przez los szczęściem i bogactwem. Które więc z tych twierdzeń jest bliższe prawdy? Rozważania takie towarzyszą ludzkości od pokoleń, nie pomijali ich w swoich dziełach również przedstawiciele literatury, w tym literatury polskiej. Problem ten poruszył m.in. Bolesław Prus w swojej powieści pt. Lalka. 

Lalka – streszczenie

Lalka Bolesława Prusa to absolutna podstawa polskiej literatury. Jest uznawana za najwybitniejsze dzieło polskiego realizmu i jedno z największych osiągnięć polskojęzycznego piśmiennictwa w historii. Opowieść o nieszczęśliwej romantycznej miłości zamożnego kupca galanteryjnego do pięknej, choć lekkomyślnej i bezpodstawnie narcystycznej arystokratki, należy niezachwianie do kanonu polskiej sztuki i od dziesiątek lat zdobywa serca nowych pokoleń czytelników. Nie znać Lalki to jak nie znać tabliczki mnożenia.

Lalka – plan wydarzeń

Mężczyźni rozmawiają o Stanisławie Wokulskim i losach jego sklepu na Krakowskim Przedmieściu.
Wokulski wraca z wojny rosyjsko-tureckiej i odwiedza Rzeckiego.

Wolna wola człowieka czy siły od niego niezależne – co przede wszystkim decyduje o ludzkim losie? Na przykładzie Lalki Bolesława Prusa

W powieści Bolesława Prusa, pt. Lalka, mamy do czynienia z ogromną rzeszą różnorodnych bohaterów, z których każdy – w mniej lub bardziej zdeterminowany sposób – do czegoś dąży. Niektórym – jak Wokulskiemu – udaje się niemal wszystko, inni nie mogą osiągnąć wymarzonych celów, nawet z czyjąś pomocą. Dlaczego tak jest? Czy rzeczywiście wszystko w naszym życiu zależy od siły naszej woli i wytrwałości, czy jednak oprócz determinacji potrzebna jest przychylność nieznanej siły wyższej, na którą nic ani nikt nie ma wpływu? Rozważmy ten problem na przykładzie bohaterów Lalki.

Praca organiczna w Ludziach bezdomnych i Lalce

Epoka pozytywizmu przyniosła diametralnie inne od romantycznych idee społeczne. Umysłami myślicieli pozytywistycznych zawładnął wizerunek społeczeństwa jako jednego organizmu, który nie może w pełni poprawnie funkcjonować, jeśli jakaś jego część nie jest do końca zdrowa.