W pustyni i w puszczy – opracowanie

Główni bohaterowie powieści W pustyni i w puszczy Henryka Sienkiewicza,Staś Tarkowski oraz Nel Rawlison, a także ich przyjaciele Kali, Mea oraz pies Saba, w pewnym momencie swojej samotnej tułaczki prowadzącej ich przez afrykańskie bezdroża, trafiają na sawannę, gdzie odnajdują wielki baobab, z pnia którego postanowili zrobić dla siebie prowizoryczne mieszkanie, tymczasową przystań. 

Step w powieści Henryka Sienkiewicza, pt. W pustyni i w puszczy, jest stepem afrykańskim. To istotna różnica, choćby dla czytelników europejskich, którzy przyzwyczajeni są raczej do opisów stepów z terenów Europy Wschodniej czy Azji. W tym rozumieniu step jest po prostu bardzo rozległym obszarem o płaskim ukształtowaniu, charakteryzującym się znikomą i raczej niskorosłą roślinnością.

W powieści Henryka Sienkiewicz, pt. W pustyni i w puszczy mamy do czynienia z opisem zjawiska charakterystycznego dla Afryki, czyli burzy piaskowej. Główni bohaterowie powieści, Staś i Nel, doświadczają jej, kiedy zostają porwani przez karawanę Idrysa i Ghebra. Zostają podstępem wtłoczeni na wielbłądy i podróżują przez pustynię.

Istnieją dzieła, w których – obok głównych bohaterów – bardzo ważną rolę odgrywa również przyroda. Jedną z najbardziej znanych powieści tego typu jest W pustyni i w puszczy Henryka Sienkiewicza. Główni bohaterowie zostają rzuceni na pastwę losu w afrykańskie bezdroża. W czasie ich tułaczki, Czarny Ląd pokazuje się im od każdej strony, zarówno tej fascynującej i pięknej, jak i niebezpiecznej i przerażającej. Afrykę zdecydowanie można określić jedną z bohaterek powieści polskiego noblisty. 

Staś Tarkowski był wybitnym nastolatkiem i jak na swoje czternaście lat odznaczał się wyjątkowo dojrzałym sposobem patrzenia na świat oraz myślenia o innych ludziach. Oczywiście nawet ktoś taki jak Staś, nie był pozbawiony pewnych wad, niedociągnięć i słabostek charakteru, których zresztą w jego wieku trudno uniknąć. 

Wiele dzieł literackich, które wyszły spod pióra Henryka Sienkiewicza, charakteryzuje się bardzo szeroką perspektywą społeczną, a także po prostu geograficzną. Wielość wątków, bohaterów i lokacji sprawia, że powieści Sienkiewicza są bardzo rozległym konglomeratem literackim. Zawierają w sobie wiele tradycyjnych motywów, dzięki czemu czyta się je naprawdę dobrze, mimo upływu ponad wieku od ich stworzenia. 

Henryk Sienkiewicz we wszystkich swoich powieściach kreował bardzo dużo postaci. Dzięki temu osiągał efekt bardzo barwnej mozaiki charakterologicznej, co bardzo urozmaicało jego dzieła. W pustyni i w puszczy pod tym względem nie odstaje od innych słynnych powieści polskiego noblisty. 

W pustyni i w puszczy Henryka Sienkiewicza to powieść wielowątkowa nawet jak na utwór przygodowy. Historia przeplata się tam z wyobraźnią autora, a losy jednostek z losami całych społeczeństw i grup wyznaniowych. To arcydzieło literatury dla młodzieży, choć to określenie jest niesłusznie ograniczające, bowiem czytelni w każdym wieku jest w stanie odnaleźć w powieści Sienkiewicza coś dla siebie. 

W pustyni i w puszczy Henryka Sienkiewicza to nie tylko przygodowa powieść fabularna, którą czyta się dla zabicia czasu w podróży lub przed snem. Pod płaszczem opowieści dla młodzieży, kryje się w niej bowiem niejedna mądrość życiowa, którą autor przekazuje swoim czytelnikom w bardzo nienachalny sposób. To jednak tylko jeden z wielu przykładów, dlaczego ta powieść jest tak wartościowa. 

Historia zna tak wielu proroków, wybrańców bożych, najczęściej samozwańczych, że nikogo nie powinno dziwić, że pojawiają się oni również w literaturze. Jednego z takich „naznaczonych” opisał polski noblista, Henryk Sienkiewicz w jednej ze swoich najpopularniejszych powieści. 

Do spotkania Stasia Tarkowskiego i Nel Rawlison z Mahdin doszło w mieście Omdurman. Był to bardzo prymitywne miejsce, gdzie panowała bieda, przemoc wobec białych i wszechobecne podporządkowanie życia islamowi i wierze muzułmańskiej.

Powieść przygodowa autorstwa Henryka Sienkiewicza, pt. W pustyni i w puszczy to efekt wieloletnich podróży polskiego noblisty po Afryce. Sienkiewicz pojawił się na Czarnym Lądzie w kilka lat po zakończeniu powstania mahdystów, która poniekąd stała się tłem wydarzeń przedstawionych w utworze.