Rozdzióbią nas kruki, wrony - plan wydarzeń

Szymon Winrych od wielu dni podróżuje, by dostarczyć broń walczącym powstańcom.
Zauważa nadciągający oddział Moskali i próbuje uciec, ale w końcu zatrzymuje się.
Rosjanie doganiają go i od razu odkrywają broń ukrytą na wozie.
Przepytany Winrych obraża żołnierzy.
Moskale brutalnie mordują mężczyznę i tak samo bezczeszczą jego zwłoki. Zabijają też jednego z jego koni, zabierają część broni i odjeżdżają.
Szymon Winrych umiera modląc się.
Pozostawiony przy życiu koń, łamie sobie kość nogi.
Nad miejscem zbrodni zaczynają gromadzić się chmary kruków i wron, które zaczynają ucztę.
Po jakimś czasie zjawia się chłop z pobliskiej wsi, który zaczyna przywłaszczać sobie wszystko, co tylko może.
Chłop postanawia dobić konia ze złamaną nogą, lecz nieudana próba obrzydza go na tyle, że poprzestaje na niej.
Mężczyzna zdejmuje skórę z martwego konia, ubranie z Szymona Winrycha i oba ciała wpycha do pobliskiej, dawno zalanej piwnicy.
Zaprzęga wóz we własne konie i niesamowicie szczęśliwy z tego, ile udało mu się nagrabić, wraca do domu.
Kiedy odwraca się po raz ostatni, widzi na tle zachodzącego słońca niedobitego konia, nad którym gromadzą się chmary padlinożernego ptactwa.

Rozdzióbią nas kruki, wrony – plan wydarzeń