Stanisław Jachowicz urodził się 17 kwietnia 1796 roku w tarnobrzeskim Dzikowie jako członek szlachty. Studiował filozofię na lwowskim uniwersytecie. Już podczas edukacji na uczelni angażował się w działalność polityczno-społeczną – założył Towarzystwo Ćwiczącej się Młodzieży w Literaturze Ojczystej oraz Towarzystwa Studenckiego Koła Literacko-Naukowego. W 1818 roku opublikował pierwsze bajki w czasopiśmie „Pamiętnik Lwowski”. W tym samym roku rozpoczął pracę w Prokuratorii Generalnej Królestwa Polskiego. Wraz z przeprowadzką do Warszawy dołączył do Związku Wolnych Polaków. Po jego wykryciu i z powodu późniejszej nagonki politycznej poświęcił się nauczania języka polskiego.
W 1824 roku Stanisław Jachowicz napisał debiutancką publikację dla dzieci Bajki i powieści, którą kontynuował w kolejnych seriach wydań. Angażował się także w pomoc dzieciom, m.in. jako dyrektor Instytutu dla Moralnie Zaniedbanych Dzieci, inicjując budowę domu dla sierot po powstańcach. Od 1830 roku wydawał nowatorskie w Europie czasopismo dla najmłodszych „Dziennik dla Dzieci”. Pod koniec życia mimo utraty wzroku nadal oddawał się działalności dobroczynnej. Zmarł 24 grudnia 1857 roku w Warszawie.