Chłopcy z Placu Broni to powieść węgierskiego pisarza, Ferenca Molnara. Przez ponad sto lat, jakie upłynęło od jej wydania, zawładnęła ona wyobraźnią całych pokoleń czytelników. Stała się utworem kanonicznym i obowiązkową lekturą, do dziś zdobywa nowych miłośników pośród młodzieży na całym świecie, ponieważ jest to powieść opowiadająca o dzieciństwie i młodości w sposób uniwersalny, pouczający, zabawny i wzruszający.
Powieść opowiada o grupie kilkunastolatków, którzy dla zabawy stworzyli we własnym gronie organizację mającą imitować armię. Nadali sobie odpowiednie rangi, wybrali przywódcę, przydzielili obowiązki. Znaleźli również własną siedzibę – tytułowy Plac Broni, który służył im do zabawy, a w gruncie rzeczy był po prostu wydzielonym obszarem większego podwórza. Sielankową rzeczywistość dobrej zabawy zaburza jednak fakt, że oko na Plac Broni ma również inna grupa chłopców – starszych i – wydawałoby się – dużo bardziej niebezpiecznych. Chłopcy będą musieli stanąć przed dylematem, czy dać za wygraną, czy też jak przystało dorosłym, stanąć na wysokości zadania i podjąć walkę z silniejszym przeciwnikiem. Do jakich poświęceń będą zdolni? Czy każdy z nich wykaże się odwagą i szlachetnością? Czy walka o kawałek zapiaszczonego podwórka ma w ogóle sens?
Chłopcy z Placu Broni to jedna z najpiękniejszych opowieści o młodości, jakie kiedykolwiek napisano. Opowiada bowiem przepięknym językiem nie tylko o tym, jacy jesteśmy w dzieciństwie, lecz także co z tego czasu pozostaje w nas dorosłości, a także jak wzorce dorosłych wpływają na młodzież. Plac Broni w pewnym momencie staje się parabolą każdej ojczyzny, która zostaje zaatakowana przez nieuczciwych najeźdźców, a jej obrońcy – bohaterów, którzy w jej obronie podejmą walkę z nawet najbardziej przerażającym wrogiem. Powieść Molnara traktuje o najbardziej podstawowych wartościach wżyciu człowieka – odwadze, przyjaźni, poświęceniu, uczciwości silniejszej niż pokusy zysku. O tym, że każdemu należy się wybaczenie i druga szansa, a także o tym, że każdy tę drugą szansę może odpowiednio wykorzystać. To jeden z tych przypadków, kiedy powieść dla dzieci powinni bardzo często przypominać sobie dorośli.