Inny świat to książka, która zawiera w sobie cały kalejdoskop postaci. Poznajemy je w ekstremalnych okolicznościach – w realiach sowieckiego łagru. Mamy więc okazję, dzięki perspektywie głównego bohatera, zobaczyć ich prawdziwe oblicza. Ujrzeć jakim przemianom ulega ludzka natura w obliczu tak strasznego, odczłowieczającego okrucieństwa. Główny bohater opisuje ich zachowania, nie ocenia ich, stara się wniknąć w ich psychikę, poznać motywację. Oto najważniejsi bohaterowie Innego świata:
Spis treści
Gustaw
Główny bohater i narrator Innego świata. Kiedy trafił do obozu miał zaledwie dwadzieścia jeden lat. Był bardzo przytłoczony okrutną rzeczywistością łagru, jednak nie stracił otwartości na ludzi, co pomagało mu bez większych trudności nawiązywać kontakty z innymi więźniami, co z kolei ułatwiało mu przetrwanie. Był człowiekiem obrotnym, sprytnym, umiał dać sobie radę w brutalnym świecie. Był zdolny do poświęcenia, a także dumny. Nie utracił poczucia własnej wartości, o czym świadczy podjęcie desperackiej głodówki, kiedy nie chciano wypuścić go z obozu. Gustaw jest jednym z tych bohaterów, którym udało się nie zatracić godności.
Machapetian
Z pochodzenia Ormianin, z zawodu konstruktor. Przyjaciel głównego bohatera. Z początku wydawał się idealną postacią na ciężki czas, potrafił wspierać Gustawa, prowadził z nim długie rozmowy. Mężczyźni zwierzali się sobie nawzajem. Później jednak okazało się, że Machapetian przez cały czas donosił na Gustawa władzom łagru, a cała jego serdeczność i przyjacielskość była fałszem.
Dimka
Starszy więzień, przyjaciel Gustawa. W młodości był popem, lecz porzucił drogę duchownego po rewolucji. Nie uchroniło go to przed późniejszym aresztowaniem właśnie za ten epizod swojego życia. Dimka źle znosił obóz, nie chciał pracować w lesie, bo wiedział, że nie przetrzyma tak ciężkich robót, więc odrąbał sobie nogę. Mimo to jednak pomaga Gustawowi, doradza mu, jako starszy więzień pomaga mu odnaleźć się w obozowej rzeczywistości.
Rusto Karinen
Fiński robotnik-hutnik, który przyjechał do Rosji i został skazany na zesłanie na rzekome szpiegostwo na niekorzyść Związku Radzieckiego. W desperacji zdecydował się na ucieczkę, jednak poza obozem wytrzymał tylko siedem dni, po czym chłopi z pobliskiej wsi znaleźli go nieprzytomnego w śniegu i odwieźli do Jercewa. To doświadczenia złamało go psychicznie.
Gorcew
Rosjanin, który w przeszłości był funkcjonariuszem służby bezpieczeństwa. Do Jercewa trafił w wyniku przetasowań partyjnych, mimo to miał się za lepszego od innych. Jego pozycja zaczęła słabnąć, kiedy przekonywał się, że jego pobyt w łagrze nie jest chwilowy. Padł ofiarą kilku pobić, dostawał coraz cięższe zadania. W końcu zasłabł w lesie i umarł w trakcie transportu saniami do obozu.
Michaił Kostylew
Rosjanin, ideowy zwolennik rewolucji. W miarę zdobywanego wykształcenia zaczął interesować się kulturą Zachodu, co doprowadziło go do zesłania. Znakiem jego sprzeciwu wobec bezprawnej niewoli było samookaleczenie: by uniknąć ciężkich robót przypalał sobie rękę.
Sadowski
Polski inżynier, zagorzały bolszewik, wielbiciel Lenina. W końcu stał się ofiarą rewolucji, którą sam propagował i trafił do obozu. W łagrze coraz bardziej podupadał na zdrowiu, aż zupełnie stracił zmysły i trafił do „trupiarni”.
Inżynier M.
Polak skazany na zesłanie na przedwojenną pracę w ministerstwie rolnictwa. Człowiek bardzo słaby jeśli chodzi o zdrowie, cierpiał na wiele chorób. Był jednak bardzo dumny, nigdy się nie skarżył, znosił cierpienie z wielką godnością. Bardzo kochał swoją żonę, tęsknił za nią, chociaż nie wiedział, gdzie została zesłana. Był patriotą, wielkim wsparciem w znoszeniu cierpienia była dla niego wiara w Boga.
Pamfiłow
Były rolnik, zesłany do łagru w ramach kolektywizacji wsi. Stawiany za wzór przy pracy ze względu na doświadczenie w pracy fizycznej i dużą wytrzymałość. Ogromną motywację do przeżywania okropieństw łagru dawała mu nadzieja na to, że jeszcze kiedyś będzie w stanie zobaczyć swojego jedynego syna.
Natalia Lwowna
Dziewczyna pracująca w obozowym biurze obrachunkowym. Przywiązana do książki Fiodora Dostojewskiego, która dodawała jej otuchy. W akcie decydowania o swoim losie,próbowała odebrać sobie życie, lecz została odratowana, co bardzo ją przygnębiło. Osoba bardzo pomocna i empatyczna, kiedy tylko mogła, pomagała innym.
Tania
Moskiewska śpiewaczka skazana na łagier z zupełnie absurdalnych powodów. Była wyniosła, starała się zachować godność, jednak ciężka praca i pożądliwość więźniów zmusiła ją do uprawiania nierządu.
Jewgienija Fiodorowna
Obozowa pielęgniarka, bardzo serdeczna osoba. Obdarzyła uczuciem Jarosława, który jednak został przeniesiony do innego obozu, a sama kobieta zmarła w trakcie rodzenia jego dziecka.