Interpretacje wierszy i materiały do nauki
Nie-boska komedia to dzieło autorstwa Zygmunta Krasińskiego, jednego z trzech (obok Adama Mickiewicza i Juliusza Słowackiego) wieszczów polskiego romantyzmu. Jest to dzieło przedziwne, miejscami surrealistyczne, w którym realizm miesza się z wizyjnością, prawda z fikcją, a prawda z wyobraźnią. Nie oznacza to jednak, że Nie-Boska komedia to dzieło oderwane od rzeczywistości czasów, w których powstało.
Utwór „Książka” to wiersz Zbigniewa Herberta, który ukazał się w tomie „Rovigo” z 1992 roku. Herbert jest uznawany za jednego z najlepszych i najważniejszych poetów współczesnej literatury polskiej. Pisywał wiersze, eseje, dramaty i słuchowiska radiowe. Wiersz „Książka” jest poświęcony najważniejszej literackiej inspiracji Herberta – Biblii.
„O swej pannie” to wiersz Jana Andrzeja Morsztyna. Utwór został opublikowany w w 1661 roku w zbiorze „Lutnia”, który uważany jest za najwybitniejszy tomik poezji Morsztyna. Wiersz opowiada o zachwycie podmiotu lirycznego nad urodą swojej ukochanej.
Romeo i Julia Williama Szekspira to dzieło, które na długi czas wyznaczyło literacki wzór pisania o nieszczęśliwej miłości. To piękna i jednocześnie bardzo tragiczna opowieść o dwojgu młodych ludzi, którzy żywili wobec siebie najszczersze uczucie.
Tango Sławomira Mrożka to utwór poświęcony konfliktowi pokoleń. Nie od dziś wiadomo, że młodzież ma zawsze odmienne patrzenie na rzeczywistość niż dorośli. Młodzi są pełni energii, otwartości, chcą poznawać świat i czerpać z życia pełnymi garściami, starsi są bardziej powściągliwi, skłonni do refleksji przed każdym działaniem, ostrożniejsi, bardziej doświadczeni. Jest to schemat, który jest tak stary, jak ludzka cywilizacja.
Antygona Sofoklesa to jedna z najsłynniejszych i najbardziej kanonicznych tragedii antycznych. To opowieść o podstawowych wartościach ludzkich, takich jak odwaga, lojalność, męstwo, uczciwość, poświęcenie, moralność.
Jedni uważają, że władza deprawuje. Inni, że przyciąga ona jednostki, które zdeprawowane zostały już wcześniej. Faktem jest, że zarządzanie innymi ludźmi jest bardzo trudnym zajęciem, gdyż z jednej strony obarcza człowieka wielką odpowiedzialnością, ale z drugiej daje ogromne możliwości i wiele pokus, którym nieraz trudno jest się oprzeć. Temat ten wielokrotnie podejmowany był przez literatów, zwrócił na niego uwagę również Bolesław Prus.
Ludzie bezdomni Stefana Żeromskiego to piękna i smutna zarazem opowieść o tym jak idealistyczne podejście do życia potrafi zostać brutalnie skonfrontowane z szarą i ciężką rzeczywistością. Powieść mówi o ludzkiej samotności, zarówno tej zewnętrznej, jak i wewnętrznej, samotności emocjonalnej, intelektualnej.
Dżuma Alberta Camusa to powieść uważana za najwybitniejsze osiągnięcie europejskiego egzystencjalizmu XX wieku. To powieść dotykająca najbardziej podstawowych stron człowieczeństwa i próbująca nie tyle dać odpowiedzi na najważniejsze pytania, co poprawnie sformułować same pytania, na które każdy z nas musi odpowiedzieć sobie sam.
Niestety życie nie zawsze bywa sprawiedliwe. Jednym z nas powodzi się lepiej, innym gorzej. Niektórzy są biedni, inny opływają w luksusy. Niektórzy sami sobie na taką lub inną sytuację zapracowali, innych pokarał, lub uszczęśliwił los. Literatura bardzo obficie porusza temat ścierania się ze sobą światów ubóstwa i bogactwa, ich nieprzystawalności oraz wzajemnej antypatii.
Niektórzy twierdzą, że życie służy człowiekowi do wyrobienia sobie wspomnień na starość. Trudno się z tym nie zgodzić, przecież wszyscy uwielbiamy wspominać dobre chwile, spędzone w towarzystwie najbliższych, niezwykłe przygody, zabawne anegdoty, czy wielkie podróże.
Pan Tadeusz Adama Mickiewicza to polska epopeja narodowa, która ukazała się drukiem w 1834 roku w Paryżu. Poemat od razu odniósł ogromny sukces i do dzisiaj stanowi przykład jednego z najwybitniejszych dzieł polskiej literatury narodowej.