Interpretacje wierszy i materiały do nauki
Rozpasanie w Imperium Rzymskim i istne topienie się w rozpuście zarówno najwyższych urzędników państwowych, jak i plebsu, było jedną z najważniejszych przyczyn kryzysu wielkiego cesarstwa. Uczty wyprawiane były niemal ciągle, bez żadnych okazji i potrafiły trwać przez wiele dni, niezmiennie zaś kończyły się upadkiem moralnym gości, którzy odurzeni wielkimi ilościami wina oddawali się szaleńczym orgiom pośród przepychu cesarskich pałaców.
Jednym z głównych wątków, jakie porusza Quo vadis Henryka Sienkiewicza jest to, jak prześladowani byli pierwsi chrześcijanie w Imperium Rzymskim za czasów Nerona. To dosyć brutalny wątek ze względu na postać całkowicie szalonego imperatora, który był przerażony nową religią, która na jego oczach z niegroźnej sekty stawała się bardzo potężną siłą społeczną. Siłą, która mogła pozbawić go władzy.
Obraz Rzymu, jaki stworzył Henryk Sienkiewicz w swojej wspaniałej powieści, pt. Quo vadis, wpisuje się w tradycje sięgającą wieleset lat wstecz, tradycje miast przeżartych przez zło tak mocno, że tylko zrównanie ich z ziemią może je uratować.
Kryspus to drugoplanowy (a można powiedzieć, że nawet trzecioplanowy, lub epizodyczny) bohater powieści Henryka Sienkiewicza, pt. Quo vadis. Jest to jeden z wielu przedstawionych w tej epickiej powieści reprezentantów wczesnego chrześcijaństwa.
Aulus Plaucjusz był człowiekiem w średnim wieku, który swoją dojrzałość i starość postanowił spędzić w Rzymie, w domu, który odziedziczył. Wraz z żoną, Pomponią Grecyną stworzyli tam bezpieczny i komfortowy azyl dla siebie i swoich przyjaciół.
Pomponia Grecyna to drugoplanowa bohaterka powieści Henryka Sienkiewicza, pt. Quo vadis. Była żoną emerytowanego dowódcy wojsk rzymskich, Aulusa Plaucjusza, który cieszył się wiekiem dojrzałym i pragnął spędzić go w spokoju. Pomponia Grecyna w przeciwieństwie do swojego męża wyznawała religię chrześcijańską, choć nie mogła uczestniczyć w nabożeństwach i zgromadzeniach wraz z innymi wiernymi.
Trudno znaleźć w literaturze polskiej powieść, która mocniej wpisywałaby się w tradycję śródziemnomorską niż Quo vadis. Henryk Sienkiewicz zawarł w niej bowiem całą paletę motywów literackich, które sprawiły, że powieść ta stała się powieścią uniwersalną, możliwą do zrozumienia przez ludzi żyjących w każdych czasach.
Quo vadis to epicka powieść Henryka Sienkiewicza opowiadająca o początkach chrześcijaństwa na terenie Imperium Rzymskiego. Powieść posiada wiele wątków, z których przynajmniej kilka przenika się z realiami historycznymi początku naszej ery. Można tu znaleźć wszystko, co powinna zawierać prawdziwa powieść historyczno-przygodowa: miłość, nienawiść, spisek, szaleństwo, zazdrość, przekupstwo, miłosierdzie, bezinteresowną pomoc, wiarę, która okazuje się dużo silniejsza niż śmierć.
Marek Winicjusz to jeden z głównych bohaterów powieści Henryka Sienkiewicza, pt. Quo vadis. Ta epicka powieść przedstawia losy pierwszych chrześcijan w I wieku naszej ery oraz to, jak byli prześladowani przez władzę Imperium Rzymskiego, która bała się powstania nowego ruchu religijnego i wywołania przezeń buntu.
Eurycjusz to postać epizodyczna z powieści Quo vadis Henryka Sienkiewicza.
Akte była dojrzałą kobietą zamieszkującą pałac na Palatynie. Cieszyła się wieloma przywilejami i szacunkiem, gdyż w przeszłości była kochanką samego Nerona i była w stanie wpływać na jego decyzję i manipulować nim. Później straciła swoją wysoką pozycję, gdy Neron związał się z Poppeą i to ona zajęła centralne miejsce u boku władcy.
Ursus był opiekunem i sługą Ligii, córki króla Ligów po upadku jej narodu.