Recenzja Akademii pana Kleksa

Akademia pana Kleksa to powieść autorstwa Jana Brzechwy, której pierwsze wydanie datuje się na 1946 rok. jest to powieść niezwykła, o czym świadczy nie tylko jej treść, ale też niewiarygodny sukces czytelniczy, który osiągnęła, i który w zasadzie trwa do dziś.

Napisz opowiadanie o Twojej wizycie w akademii pana Kleksa

Nikt nie byłby w stanie się spodziewać tego, że w konkursie zorganizowanym przez Wielkie Baśniowe Ministerstwo Nauki, jednym z laureatów zostanę właśnie ja. mniej ważna jest jednak moja osoba, najważniejsze jest to, co wygrałem. Jeden dzień w akademii profesora Ambrożego Kleksa!

Opis akademii pana Kleksa

Akademia Pana Kleksa była miejscem niezwykłym nie tylko ze względu na postać ekstrawaganckiego założyciela i dyrektora tej niezwykłej szkoły. Równie frapująca była sama konstrukcja tego budynku, jego położenie, a także wewnętrzne rozmieszczenie pomieszczeń i ich funkcje.

Za co można polubić Pana Kleksa? Wypracowanie

Muszę przyznać, że pytanie zawarte w temacie niniejszej pracy jest dla mnie dosyć zagadkowe, ponieważ zostawia ono odbiorcy margines myślowy, w którym ten mógłby sobie pomyśleć, że istnieją również cechy, za które można by pana Profesora Ambrożego Kleksa nie lubić lub polubić mniej.

O śmierci bez przesady – interpretacja

Wisława Szymborska to poetka, której okres działalności rozpoczął się po II wojnie światowej – większość jej aktywności przypadła na okres PRL-u. Początkowo związana była z grupą Pryszczatych, tworzących w nurcie realizmu socjalistycznego.

Historia szpaka Mateusza

Szpak Mateusz to bardzo barwna postać pochodząca ze świata wykreowanego przez Jana Brzechwę w powieści Akademia pana Kleksa. Jest to niezwykły ptak, który pomaga Ambrożemu Kleksowi w prowadzeniu Akademii i w opiece nad uczniami. Posługuje się ludzką mową (choć nieco zmodyfikowaną) i ma za sobą bardzo długą i fascynującą historię. Szpak Mateusz nie zawsze był bowiem szpakiem. 

Na kołach – interpretacja

Wiersz „Na kołach” to jeden z najważniejszych utworów w dorobku Juliana Przybosia. Został on wydany w 1930 roku w ramach tomu „Sponad”. Utwór stanowi swoiste pożegnanie poety z tematyką miasta. Od tego czasu, autor nie sięgał już po ten motyw w swojej twórczości.