Beorn (Hobbit) – charakterystyka

Beorn to jedna z postaci wykreowanych przez J.R.R. Tolkiena, zamieszkująca bezkresny i wielobarwny świat Śródziemia, w którym toczy się fabuła powieści pt. Hobbit, czyli tam i z powrotem. Jest to bohater bardzo oryginalny, który wydaje się być i żyć poza wszelkimi utartymi schematami. Jest jednocześnie tajemniczy, nie wiadomo do końca skąd pochodzi, ani skąd wywodzi się jego ród. 

Thorin Dębowa Tarcza (Hobbit) – charakterystyka

Thorin Dębowa Tarcza to jeden z głównych bohaterów powieści J.R.R. Tolkiena pt. Hobbit, czyli tam i z powrotem. Jest to krasnolud pochodzący z królewskiego rodu, którego największym celem życiowym jest odzyskanie dawnej siedziby i bogactw krasnoludzkich, które rasa ta utraciła, kiedy okrutny smok Smaug wypędził ich z Samotnej Góry. Łączy on w sobie dostojeństwo, charyzmę i klasę z typowo krasnoludzką nieporadnością, butą czy zachłannością. 

Smaug – charakterystyka

Trudno sobie wyobrazić porządnie skonstruowane uniwersum fantasy bez postaci przynajmniej jednego smoka. Smoki pobudzały wyobraźnie twórców od tysięcy lat. Były mitycznymi stworzeniami, które przez niektórych były wyznawane niczym bóstwa, przez innych nienawidzone jako krwiożercze bestie.

Gandalf (Hobbit) – charakterystyka

Każdy, kto zetknął się chociaż na chwilę na literaturę fantastyczną wie, że żadne szanujące się uniwersum nie może obyć się bez przynajmniej jednego porządnego czarodzieja. Stereotypowy mag powinien mieć długą szatę, długą siwą brodę, różdżkę, magiczną laskę, albo inny atrybut, za pomocą którego mógłby rzucać skomplikowane zaklęcia.

Anaruk, chłopiec z Grenlandii – plan wydarzeń

Anaruk jest dwunastoletnim chłopcem, który wraz z rodziną i swoim plemieniem mieszka na Grenlandii, jest Inuitą. 
Na Grenlandii panuje surowy klimat, lato jest krótkie i dość mroźne, jednak Inuici wykorzystują je do jak najbardziej intensywnych polowań, by zgromadzić zapasy żywności na zimę. 

Jak na po­stę­po­wa­nie czło­wie­ka wpły­wa jego wy­obra­że­nie o ota­cza­ją­cej go rze­czy­wi­sto­ści? Roz­waż pro­blem i uza­sad­nij swo­je zda­nie, od­wo­łu­jąc się do frag­men­tu Pana Tadeusza Adama Mickiewicza, ca­łe­go utwo­ru oraz do wy­bra­ne­go tek­stu kul­tu­ry.

Każdy z nas widzi otaczająca go rzeczywistość w inny sposób. Niby patrzymy na te same przedmioty, miejsca, wnętrza, zwierzęta, czy na tych samych ludzi, ale każdy z nas widzi to wszystko w swój indywidualny sposób, zwracamy chociażby uwagę na inne szczegóły.

Lilla Weneda – streszczenie

Lilla Weneda to bardzo oryginalny utwór pochodzący spod pióra jednego z naszych trzech narodowych wieszczów – Juliusza Słowackiego. Dramat dotyczy czasów, kiedy chrześcijaństwo dopiero wkraczało na tereny słowiańszczyzny, a poszczególne plemiona słowiańskie nie połączone jeszcze węzłem państwowości, toczyły wojny zarówno ze sobą, jak i z ościennymi plemionami m.in. celtyckimi.

Lilla Weneda – plan wydarzeń

Roza w rozmowie ze swoją siostrą Lillą przepowiada klęskę Wenedów w walce z Lechitami. 
Derwid oraz Lelum i Polelum zostają wzięci do lechickiej niewoli, gdzie są obrażani i upokarzani. 

Czy jed­nost­ka fak­tycz­nie może wpły­wać na losy świa­ta, czy jest to tyl­ko mrzon­ka ar­ty­stów? Roz­waż pro­blem i uza­sad­nij swo­je sta­no­wi­sko, od­wo­łu­jąc się do po­da­ne­go frag­men­tu III części Dziadów, całego utworu Adama Mickiewicza oraz in­ne­go tek­stu kul­tu­ry

W wielu epokach panowało filozoficzno-artystyczne przekonanie o tym, że twórca, najczęściej poeta, jest jednostką wybitną, wręcz naznaczoną przez Boga, obdarzoną nieprawdopodobnymi możliwościami wieszczymi i poetyckimi. Przypisywano tym ludziom (a najczęściej oni sami sobie przypisywali) możliwość, czy wręcz powinność, przewodzenia całym narodom.