Beorn (Hobbit) – charakterystyka

Autor: Grzegorz Paczkowski

Beorn to jedna z postaci wykreowanych przez J.R.R. Tolkiena, zamieszkująca bezkresny i wielobarwny świat Śródziemia, w którym toczy się fabuła powieści pt. Hobbit, czyli tam i z powrotem. Jest to bohater bardzo oryginalny, który wydaje się być i żyć poza wszelkimi utartymi schematami. Jest jednocześnie tajemniczy, nie wiadomo do końca skąd pochodzi, ani skąd wywodzi się jego ród. 

Beorn był człowiekiem, ale wyróżniał się na tle innych przedstawicieli swojej rasy pod względem gabarytów. Krótko rzecz ujmując, był po prostu ogromny. Zdecydowanie wyższy i zdecydowanie szerszy od normalnych mężczyzn, był doskonale zbudowany, jego mięśnie wzbudzały respekt i podziw. Posiadał gęste czarne włosy i długą brodę. Ubierał się raczej skromnie, najczęściej w długą bluzę z wełny. Jego atrybutem był wielki topór. 

Beorn miał niezwykłą cechę – potrafił przemieniać się w wielkiego niedźwiedzia. Według Gandalfa świadczyło to o tym, że pochodzi on z pradawnej rasy ludzi, którzy posiadali podobne umiejętności. Mężczyzna mieszkał w lesie i pod postacią dzikiego zwierzęcia „kontrolował” sytuację innych mieszkańców puszczy, czyli głównie pilnował, by nikomu nie działa się krzywda i by żaden człowiek nie niszczył lasu. Beorna charakteryzowała ogromna miłość i ogromny szacunek do natury, z którą żył w zgodzie i pełnej harmonii, co zapewne było podyktowane jego szczególną naturą. Mieszkał w bardzo prymitywnych warunkach, nie jadł mięsa, nie używał złota czy srebra, nie posiadał właściwie żadnych kosztowności. Nie przywiązywał też szczególnej uwagi do tego jak wygląda. 

Pomimo groźnej powierzchowności i potwornej siły jaką dysponował, Beorn był człowiekiem o bardzo łagodnym i dobrym usposobieniu. Dla przyjaciół miał zawsze otwarte serce oraz drzwi swojego domostwa. To właśnie u niego zatrzymały się krasnoludy w trakcie swojej wyprawy, ponieważ Beorn był bliskim przyjacielem Gandalfa. Był to więc bardzo szlachetny osobnik, któremu najbardziej zależało na dobru natury. Bywało jednak, że dawał dojść do głosu swojej zwierzęcej stronie i potrafił wówczas siać wówczas grozę i spustoszenie. Tak stało się między innymi w trakcie Bitwy Pięciu Armii, kiedy to pod postacią niedźwiedzia wpadł z zaskoczenia w oddziały goblinów i z furią zasiał spustoszenie wśród wielkiej części ich wojska. Jego gest zresztą przesądził o losach bitwy. Za swoją odwagę został nagrodzony powierzeniem mu władzy nad dużymi terenami leśnymi. Z tego, co wiemy jego ród trwał długo i pochodziło z niego wielu dobrych i wspaniałych ludzi, jednak żaden nie dorównywał Beornowi. 

Postaci podobne do Beorna powinny dzisiaj cieszyć się szczególną uwagą czytelników Hobbita. W dzisiejszych czasach bowiem, w dobie ogólnego złego stanu środowiska i powszechnego braku uszanowania natury, która utrzymuje cywilizację przy życiu, postać niezwyciężonego i nieprzejednanego strażnika przyrody,zasługuje na podwójny szacunek. Beorn to postać budząca sympatię, ponieważ łączy w sobie siłę i szlachetność, a do tego wszystkiego jest po prostu dobrym człowiekiem, przyjacielem, gospodarzem i wytrawnym wojownikiem. Za wszystkie te cechy zdecydowanie należała mu się nagroda, którą otrzymał po Bitwie Pięciu Armii. 

Dodaj komentarz