Interpretacje wierszy i materiały do nauki
Kazimiera Zawistowska to poetka epoki Młodej Polski. Żyła tylko 32 lata, prawdopodobnie popełniła samobójstwo. Dziś nieco zapomniana, być może zostanie kiedyś odkryta na nowo. Wiersz „Chciałabym, z tobą poszedłszy…” wszedł w skład jedynego tomiku jej utworów „Poezje”, wydanego w 1903 roku, już po śmierci autorki. Utwór to poetycka wizja zaświatów. Świat trochę podobny do życia na ziemi, ale lepszy. Świat, w którym triumfuje miłość.
Józef Ignacy Kraszewski to znany pod pseudonimem Bolesławita polski poeta, powieściopisarz i krytyk literacki. Urodził się 28 lipca 1812 r. w Warszawie jako syn Jana i Zofii z Malskich. Poeta swoje dzieciństwo spędził pod opieką dziadków w Romanowie, a pierwszy szczebel edukacji ukończył w szkole w Białej Podlaskiej.
Wesele Stanisława Wyspiańskiego to absolutne arcydzieło polskiego dramatu modernistycznego. Przy pomocy dosyć błahej sytuacji lirycznej – wesela w wiejskiej chacie w podkrakowskich Bronowicach – udało się autorowi stworzyć panoramę społeczeństwa polskiego przełomu wieków, a także wystawić mu gorzką diagnozę i ją uzasadnić.
Wesele Stanisława Wyspiańskiego to dzieło wybitne nie tylko pod względem artystycznym. Autor zawarł w nim mnóstwo tematów dotyczących współczesnych mu problemów społecznych, politycznych, historycznych czy nawet literackich. Dużą część bohaterów dramatu stanowią artyści, pisarze, poeci, malarze, lub osoby w jakiś sposób związane z kulturą i sztuką.
Jednym z najważniejszych wyróżników Wesela Stanisława Wyspiańskiego na tle innych polskich dramatów modernistycznych jest wprowadzenie do fabuły bardzo dużej dawki elementów fantastycznych. Ma to w tym konkretnym dziele bardzo wiele właściwości i daje dużo większe pole do różnorodnych interpretacji.
„Pieśń świętojańska o Sobótce” to cykl lirycznych pieśni, który został wydany w 1586 roku. Sobótka, inaczej zwana Nocą Kupały lub nocą świętojańską, jest słowiańskim świętem ludowym, obchodzonym podczas letniego przesilenia, w nocy z 23 na 24 czerwca, w wigilię świętego Jana.
Wiersz „Odpowiedź” Tadeusza Różewicza można zaliczyć do liryki autotematycznej, bowiem poświęcony jest rozważaniom dotyczącym istoty poezji i poety jako jednostki. Utwór wchodzi w skład tomiku „Pięć poematów”, wydanego w 1950 roku.
„Wyznanie ” Czesława Miłosza to literacka spowiedź poety przed Bogiem, próba spojrzenia na siebie i swą twórczość z dystansu. Wiersz powstał w 1986 roku, w czasach pobytu Miłosza w Stanach Zjednoczonych, sześć lat po uhonorowaniu poety literacką Nagrodą Nobla.
Wiersz Ewy Lipskiej „Odwaga” znalazł się w składzie tomiku „Czytnik linii popularnych” wydanego w Krakowie w 2015 roku. Tematem wiersza jest odwaga. Autorka analizuje postawy i zachowania ludzi pokolenia powojennego, ukazuje, jak ewoluują one na przestrzeni czasu.
Wesele Stanisława Wyspiańskiego to dramat mieszczący w sobie wiele wątków, tematów, problemów i zagadnień. Utwór posiada dwóch bohaterów zbiorowych, chłopów i inteligencję, których wzajemna relacja naznaczona jest i determinowana przez stulecia, w czasie których żadna ze stron nie dążyła do porozumienia.
Wesele Stanisława Wyspiańskiego to utwór tematycznie zakrojony na bardzo szeroką skalę. Rozmawiając o tym dramacie przywykliśmy do ograniczania się do kwestii patriotycznych, a przecież dzieło to jest ogromną panoramą społeczną, z którą pod tym względem najprawdopodobniej wygrywa tylko Lalka Bolesława Prusa.
Wesele Stanisława Wyspiańskiego to dramat, który należy do absolutnego kanonu literatury polskiej. Najczęściej mówi się o nim, jako dziele głęboko patriotycznym lub jako przykładzie modernistycznego dramatu symbolicznego.