Epitafium – interpretacja

Tadeusz Gajcy to przedstawiciel pokolenia Kolumbów i tworzył w czasach II wojny światowej. Określenie to odnosi się do twórców, których lata wczesnej dorosłości oraz debiuty przypadły na okres właśnie tego konfliktu zbrojnego. W wyniku tego ich dzieła przesycone są katastrofizmem, tematyką śmierci, zagłady i zniszczenia. Wydarzenia, których byli świadkami na zawsze odcisnęły w nich swoje piętno. Przykładem tego może być właśnie wiersz Tadeusza Gajcego zatytułowany „Epitafium” pochodzący ze zbioru „Grom Powszedni” stworzonego w roku 1944.

Quo vadis jako powieść historyczna

Powieść historyczna to gatunek literacki, który łączy w sobie warstwę fabularną z realiami przeszłości historycznej. Mistrzem tego gatunku był w polskiej literaturze Henryk Sienkiewicz, którego wiele powieści historycznych do dziś pozostaje w żelaznym kanonie nie tylko lektur szkolnych, lecz także dzieł, które miały największy wpływ na polską świadomość narodową w ciągu ostatnich stu pięćdziesięciu lat. Bardzo ciekawym ewenementem w twórczości Sienkiewicza jest Quo vadis. 

Stanisław Wokulski jako bohater tragiczny

Stanisław Wokulski to jedna z najpopularniejszych postaci w polskiej literaturze. Główny bohater Lalki Bolesława Prusa zdobywa wielbicieli pośród coraz to nowszych pokoleń czytelników. Dzieje się tak, ponieważ jego losy poruszają swoją uniwersalnością. Bynajmniej jednak nie są to losy szczęśliwe, a nie byłoby nadużyciem powiedzenie, że pod wieloma względami są nawet tragiczne. 

Skawiński – charakterystyka

Józef Skawiński to główny bohater noweli Henryka Sienkiewicza pt. Latarnik. Nowela ta stałą się kanonicznym dziełem jeśli chodzi o tematykę tożsamości narodowej, tęsknoty za ojczyzną, odczuwanej przez wieloletnich emigrantów, oraz po prostu tęsknoty ludzkiej, która potrafi przypomnieć o sobie nawet po wielu latach. 

Jaką funkcję w Odprawie posłów greckich pełnią pieśni chóru?

Odprawa posłów greckich autorstwa Jana Kochanowskiego uważana jest za pierwszy nowożytny dramat napisany w całości w języku polskim. Autor – zgodnie z modą panującą w literaturze renesansowej – obficie nawiązywał do tradycji dramatów antycznych. Jest tak zarówno w kwestii treści, jak i formy.

Człowiek człowiekowi – interpretacja

Edward Stachura to jeden z najbardziej znanych polskich poetów i pisarzy. Już w trakcie swojego życia stał się praktycznie legendą, a jego twórczość określana była jako „życiopisanie” przez tematykę, jaką w niej poruszał. „Człowiek człowiekowi” to wiersz należący do tej grupy. Autor kreśli w niej bowiem sylwetkę człowieka niebezpiecznego, którego inni powinni się obawiać. Stachura radzi jednak swoim czytelnikom, jak przetrwać w takiej sytuacji. Pokazuje więc, jak poruszać się wśród trudnych relacji międzyludzkich.

Opowieść małżonki świętego Aleksego – interpretacja

Kazimiera Iłłakowiczówna to jedna z najważniejszych poetek polskich. Była osobistą sekretarką Józefa Piłsudskiego. Jej debiut przypadł na lata dwudziestolecia międzywojennego. Wiersz zatytułowany „opowieść małżonki świętego Aleksego” pochodzi z tomu utworów zebranych pod tytułem „Opowieści o moskiewskim męczeństwie. Złoty wianek” i wydanych w roku 1927. Tekst ten nawiązuje do średniowiecznej hagiografii i opowiada historię świętego Aleksego z zupełnie nowej perspektywy, jaką jest punkt widzenia jego porzuconej po wstąpieniu na drogę ascezy małżonki.

Opis wyspy, na której mieszkał Skawiński

Skawiński to główny bohater słynnej noweli Henryka Sienkiewicza, pt. Latarnik. Człowiek ten po wielu latach tułaczki odnalazł – jak mu się wydawało – spokojną przystań, gdzie dzięki posadzie latarnika będzie mógł spokojnie dożyć swoich dni. 

Ciotki – interpretacja

Maria Pawlikowska-Jasnorzewska to jedna z najbardziej znanych i docenianych polskich poetek. Jej twórczość była blisko związana z tekstami, jakie publikowali Skamandryci. Miało to odzwierciedlenie między innymi w języku, jaki w swoich utworach stosowała poetka. Zwany był on „językiem codzienności”. Widoczne jest to między innymi w wierszu zatytułowanym „Ciotki”, pochodzącym z tomu „Wachlarz” wydanego po raz pierwszy w Warszawie w roku 1927.

Opis przeżyć wewnętrznych Skawińskiego

Józef Skawiński to główny bohater noweli Henryka Sienkiewicza pt. Latarnik. Jest to Polak w podeszłym wieku, który od ponad czterdziestu lat błąka się po wiecie, szukając w nim swojego miejsca. Gdy przebywa na posadzie latarnika w Aspinwall, dociera do niego tajemnicza paczka z polskimi książkami. Zwłaszcza jedna wywołuje w nim fale uczuć i emocji.