Interpretacje wierszy i materiały do nauki
Werter i Gustaw to dwaj bohaterowie na wskroś romantyczni. Łączy ich przede wszystkim ponadprzeciętna wrażliwość. Co ciekawe jednak, mamy tutaj do czynienia z sytuacją intertekstualną, bowiem Gustaw mówi o tym, jak ukształtowały go książki o tematyce zbliżonej do opowieści o Werterze.
Kazimierz Starski to postać, za pomocą której dowiadujemy się, jakimi cechami charakteryzował się przeciętny przedstawiciel upadającej arystokracji polskiej końca XIX wieku. Brak poszanowania dla czegokolwiek oprócz własnych zachcianek, pogarda wobec uboższych i słabszych od siebie, patrzenie na świat zdradzające rozpieszczenie i nieznajomość prawdziwego życia – to tylko niektóre cechy, które miał w sobie ten zdecydowanie negatywny bohater.
Bardzo bolesną stroną naszej codzienności jest fakt, że co jakiś czas musimy żegnać się z naszymi najbliższymi. Z jednej strony wszyscy jesteśmy na gotowi, z drugiej – kiedy dochodzą do głosu emocje – trudno się sobie z takim wydarzeniem poradzić.
Przysłowie mówi, że każda akcja wywołuje jakąś reakcję. Dokładnie tak jest ze wszystkimi naszymi aktywnościami w życiu. Każdy nasz czyn wiąże się z konsekwencjami, od nas zależy czy będą to konsekwencje pozytywne, czy negatywne. Wielokrotnie dawali tego przykłady różnorodni bohaterowie literaccy, co postaram się udowodnić przy pomocy dwóch słynnych powieści – Zbrodni i kary Fiodora Dostojewskiego oraz Potopu Henryka Sienkiewicza.
Konrad to główny bohater Dziadów cz. III Adama Mickiewicza i jedna z najważniejszych postaci całej polskiej literatury romantycznej. W dramacie jest on człowiekiem, który przeszedł wewnętrzną przemianę. Z Gustawa, romantycznego kochanka i poety, staje się Konradem, demiurgiem, wieszczem, indywidualnością wybitną.
Polska pisarka i noblistka, Olga Tokarczuk, znana jest ze swojego niestereotypowego spojrzenia na rzeczywistość, zwłaszcza tę ponadnarodową czy ponadetniczną. Autorka lubi w literacki sposób sprawdzać, co może wydarzyć się na styku kultur, zwłaszcza w przełomowych dla nich momentach dziejowych.
W literaturze polskiej bardzo dużo miejsca poświęcono już kwestiom narodu, ojczyzny, patriotyzmu. Nic dziwnego – niełatwa historia naszego kraju bardzo często oddziaływała twórczo na literatów, którzy na kartach swoich dzieł próbowali znaleźć odpowiedź na najbardziej nurtujące ich pytania w tym temacie.
Dziś zdobycie wykształcenia, w tym wykształcenia wyższego, nie stanowi dla większości ludzi na świecie wielkiego wyzwania. Dla milionów wręcz naturalną koleją rzeczy jest to, że po ukończeniu szkoły średniej, kształcą się dalej na uczelniach wyższych.
Taniec to jedna z najchętniej uprawianych przez człowieka dziedzin sportu. Dzisiaj służy nam jako sposób na rozluźnienie się, wyrażenie ekspresji, porozumienie z partnerem lub partnerką. W dalekiej przeszłości jednak taniec miał o wiele więcej funkcji, odgrywał między innymi ważną rolę w różnego rodzaju rytuałach religijnych i plemiennych.
Polacy jako naród są bardzo ciężko doświadczeni przez historię. Wiele wojen, a także trwające ponad wiek zabory, odcisnęły na nich swoje piętno, przez które nadal jesteśmy dużo bardziej chętni do walki i chwilowych porywów odwagi i brawury, niż do codziennej żmudnej pracy nad sobą i nad całością społeczeństwa.
Samotność to stan, którego nie pożąda nikt z nas. Człowiek – jak to się zwykło mówić – jest „zwierzęciem stadnym” i nie jest mentalnie przystosowany do przeżywania dłuższych okresów samodzielnie. W związku lub w większej grupie łatwiej poradzić sobie z przeciwnościami losu, raźniej iść przez życie, kiedy jest się do kogo zwrócić o radę lub pomoc. Niestety nie wszystkim jest to dane.
Na co dzień raczej bezrefleksyjnie podchodzimy do rzeczy lub zachowań, do których jesteśmy przyzwyczajeni. Nauczeni jesteśmy w pewnych sytuacjach zachowywać się w adekwatny sposób i mało kiedy zastanawiamy się, gdzie leży źródło takiego zwyczaju, jak głęboko w przeszłość sięga.