Interpretacje wierszy i materiały do nauki
Karolcia jest tytułową bohaterką powieści Marii Kruger. Jest rezolutną dziewczynką, która otrzymuje dużą szansę w życiu – znajduje magiczny koralik, który potrafi spełniać wszystkie życzenia. To nie tylko sprawdzian jej dojrzałości, lecz także test na to, jak będzie potrafiła wykorzystać magię na rzecz innych.
Karolcia Marii Kruger to jedna z najpopularniejszych polskich powieści dla dzieci. Któż z nas w dzieciństwie nie pragnął mieć niebieskiego koralika, który byłby w stanie spełniać wszystkie nasze marzenia. W powieści jednak poruszona jest również kwestia odpowiedzialności za magiczne wydarzenia oraz ostrożności w tym, czego tak naprawdę sobie życzymy a czego konsekwencji nie zawsze jesteśmy w stanie przewidzieć i kontrolować.
W czasie wyprowadzki Karolcia znajduje koralik.
Karolcia sprawia, że taksówka unosi się ponad korkiem.
Taksówka dociera do galerii handlowej.
Czarownica Filemona próbuje ukraść koralik.
Andzia, gówna bohaterka powieści Barbary Kosmowskiej, pt. Dziewczynka z parku, mimo bardzo niesprzyjającego czasu w swoim życiu, odnalazła w nim także przyjaciela. Jeremiasz był chłopczykiem z jej szkoły, który cierpiał na cukrzycę i był z tego powodu nieco wyalienowany ze społeczności szkolnej. Ta para szybko odnalazła wspólny język i zaczęła razem spędzać dużo czasu.
Katedra Jacka Dukaja to jedno z najważniejszych dzieł polskiej literatury fantastycznej ostatnich dekad. Plejada bohaterów świetnie komponuje się w świecie, w którym ludzkość dociera do granicy możliwości swojego poznania. Granica wiary, nauki i magii, zaciera się, a ludzie, którzy tym właśnie kwestiom hołdowali przez całe życie, zaczynają się gubić.
Jeremiasz był kolegą szkolnym Andzi, który z czasem stał się jej bratnią duszą i przyjacielem. Połączyło ich pewne wyalienowanie z grupy rówieśników. Andzia była bardzo introwertycznie nastawiona do życia, posiadała melancholijną naturę, a poza tym zmagała się z traumą utraty ojca.
Kochana Andziu,
dziękuję Ci za Twój ostatni list, choć muszę przyznać, że trudno mi się go czytało.
Andzia, główna bohaterka powieści pt. Dziewczynka z parku Barbary Kosmowskiej, pewnego dnia, oczekując w domu na powrót swojej mamy, dostrzegła kowalika, ptaszka siedzącego na gałęzi drzewa pod jej oknem. Ptaszek siedział spokojnie i przyglądał się światu, wyglądał bardzo spokojnie, jakby odpoczywał. Dziewczynce natychmiast do głowy przyszedł jej tata, którego straciła kilka miesięcy wcześniej.
Jeremiasz i Andzia od dłuższego czasu chodzili już po lesie. Nie było to łatwe zadanie, ponieważ o tej porze roku poszycie pokrywał śnieg, ukrywając wszelkiego rodzaju gałęzie, dziury czy inne pułapki, więc na każdym kroku trzeba było uważać w dwójnasób.
Dziewczynka z parku to powieść Barbary Kosmowskiej, w której poruszone zostają kwestie przemijania, odchodzenia oraz nawiązywania relacji. Wszystko to z perspektywy kilkuletniej dziewczynki i grona jej najbliższych, spośród których każda postać jest wyrazista i oryginalna.
Dziewczynka z parku to powieść Barbary Kosmowskiej o życiu młodziutkiej Andzi, jej mamy oraz kilkorga szkolnych przyjaciół. Uważam, że ta powieść jest nie tylko wartościowa, ale też po prostu piękna i każdy czytelnik, niezależnie o wieku, ma szansę odnaleźć w niej coś dla siebie.
Dziewczynka z parku Barbary Kosmowskiej to bardzo wzruszająca opowieść o dzieciństwie, w którym wszystko jest z jednej strony łatwiejsze, ale z drugiej dużo trudniejsze. Dziecięca perspektywa pomaga nam przypomnieć sobie, jak patrzyliśmy na świat wiele lat temu, kiedy dopiero budowaliśmy swoje własne patrzenie na świat, a każdy dzień był przygodą pełną wyzwań, misji i lekcji do odrobienia. W bohaterach tej krótkiej powieści każdy dorosły może, a nawet powinien, spróbować się przejrzeć.