Wielka Improwizacja – streszczenie i interpretacja
Interpretowana „Wielka Improwizacja” stanowi jeden z najważniejszych elementów trzeciej części „Dziadów” Adama Mickiewicza. Początkowo nie stanowiła integralnej części dramatu wydanego w 1832 roku w Dreźnie (czasem nazywana dziadami drezdeńskimi), dodana po trzecim wydaniu (wraz z Ustępami). Jako oddzielny utwór nosiła miano „Improwizacji”. Przedrostek „Wielka” ma pokazać rangę tekstu oraz zestawienie z „Małą Improwizacją” ze sceny I. Konrad jest tu elementem rozrachunku z romantyczną koncepcją artysty i przewodnika narodu, która była w tej epoce wyjątkowo popularna.