Adam Mickiewicz

Wielka Improwizacja – streszczenie i interpretacja

Interpretowana „Wielka Improwizacja” stanowi jeden z najważniejszych elementów trzeciej części „Dziadów” Adama Mickiewicza. Początkowo nie stanowiła integralnej części dramatu wydanego w 1832 roku w Dreźnie (czasem nazywana dziadami drezdeńskimi), dodana po trzecim wydaniu (wraz z Ustępami). Jako oddzielny utwór nosiła miano „Improwizacji”. Przedrostek „Wielka” ma pokazać rangę tekstu oraz zestawienie z „Małą Improwizacją” ze sceny I. Konrad jest tu elementem rozrachunku z romantyczną koncepcją artysty i przewodnika narodu, która była w tej epoce wyjątkowo popularna.

Do M*** – interpretacja

Adam Mickiewicz to jeden z najpopularniejszych literatów w historii Polski. Jego zbiór ballad „Ballady i romanse” uznaje się za początek romantyzmu w Polsce, a samego Mickiewicza nazywa się dziś wieszczem narodowym. Oprócz najpopularniejszych utworów autora, które niezwykle często przepełnione są opisem pięknych tradycji Słowiańskich, wierzeń, czy tęsknotą za ojczyzną – znajdziemy i takie wyrażające uczucia romantyczne względem kobiety.

Motyw starości w literaturze – konteksty z różnych epok

Starość jest właściwie nieodrodną częścią życia, naturalną koleją losu. Według popularnego przysłowia, wszyscy starzejemy się już od dnia swoich narodzin. Niektórzy boją się starości i związanego z nią niedołęstwa, chorób i tego, że mogą być zdani na innych. Inni pragną, by ich ciała pozostały wiecznie młode – każdą zmarszczkę traktują jak śmiertelną ranę.

Motyw wolności w literaturze – konteksty z różnych epok

Wolność to bardzo rozległe pojęcie, trudne do jednoznacznego zdefiniowania. Najczęściej słyszymy o wolności narodowej w rozumieniu suwerenności danego państwa, lub o wolności osobistej, czyli poczuciu, że każdą naszą ambicję jesteśmy w stanie realizować i świat dookoła nie stanie nam na drodze. Oczywiście każdy człowiek, który kiedykolwiek żył na świecie ma prawo wolność rozumieć w zupełnie inny obiektywny sposób, ponieważ jest to zjawisko niematerialne, które należy raczej do sfery uczuć niż materii.

Motyw śmierci w literaturze – konteksty z różnych epok

Śmierć jest naturalnym końcem każdego istnienia na naszym świecie. Odkąd jednak rozumny człowiek uświadomił sobie, że jego życie ma kres, zaczął się tego momentu nie tylko bać i nie tylko próbował go opóźnić, ale też zastanawiał się czy jest cokolwiek po śmierci. Nie ma chyba niczego innego, co wzbudzałoby w nas tak skrajne odczucia i z czym mimo upływu tysiącleci, nadal nie jesteśmy oswojeni.

Motyw miłości w literaturze – konteksty z różnych epok

Miłość uważana jest za najważniejsze i najsilniejsze uczucie, jakiego może doświadczyć człowiek w swoim życiu. Odnalezienie człowieka, którego się pokocha i który pokocha nas, jest największym wyzwaniem, ale i najbardziej satysfakcjonującym sukcesem w życiu. Ze względu na swoją siłę, miłość potrafi być też mocą destruktywną, jeśli jest nieodwzajemniona albo na różne sposoby wypaczona.

Motyw podróży w literaturze – konteksty z różnych epok

Motyw podróży to jeden z najpopularniejszych i najczęściej wykorzystywanych motywów w literaturze każdej epoki. Podróże kształcą, jak mówi stare porzekadło, więc w ich trakcie jesteśmy w stanie nauczyć się wiele nie tylko o otaczającym nas świecie, lecz także o nas samych. Dlatego wielu literatów posyła bohaterów swoich dzieł w wielkie podróże, by ci mogli zmienić swoją perspektywę i na tej podstawie zmienić siebie samych, dojrzeć, stać się mądrzejszymi i dokonać wielkich rzeczy. 

Hiperbolizacja i jej znaczenie w kompozycji i budowaniu sensu utworu. Omów zagadnienie na podstawie opowiadania Górą „Edek” Marka Nowakowskiego. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst.

Hiperbola to środek stylistyczny, polegający na nienaturalnym wyjaskrawieniu pewnych cech (charakteru bądź wyglądu) w celu ukazania czytelnikowi innej perspektywy. Gdy chcemy pokazać jakąś negatywną cechę, możemy ją ukazać w sposób przerysowany, przesadny, by uświadomić odbiorcy, na czym polega jej ocena.

Konflikt i spór pokoleń. Omów zagadnienie na podstawie Tanga Sławomira Mrożka. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst.

Jedno z pierwszych zapisanych ludzką ręką zdań, jakie znamy dzisiaj, dotyczy… narzekania na młodzież. Dowodzi to, że konflikt pokoleń jest rzeczą tak starą jak ludzkość. Nic dziwnego – starsi, bardziej doświadczeni i mający mniej siły ludzie patrzą na życie inaczej niż młodzi energiczni, spontaniczni i spragnieni nowych doświadczeń.

Człowiek – zmagający się z losem samotnik poszukujący swojej drogi życiowej. W pracy odwołaj się do: wybranej lektury obowiązkowej, sensu wiersza Do samotności Adama Mickiewicza oraz wybranych kontekstów.

Każdy człowiek pod pewnym względem jest samotny, nawet jeśli ma wokół siebie mnóstwo ludzi, przychylnych mu przyjaciół. Nikt bowiem nie jest w stanie być z nami w naszych najgłębszych myślach, a przecież to one stanowią o tym, kim jesteśmy.

Pan Tadeusz – motywy literackie

Pan Tadeusz Adama Mickiewicza to polska epopeja narodowa, która ukazała się drukiem w 1834 roku w Paryżu. Poemat od razu odniósł ogromny sukces i do dzisiaj stanowi przykład jednego z najwybitniejszych dzieł polskiej literatury narodowej.

Geneza Pana Tadeusza

Pan Tadeusz to polska epopeja narodowa i raczej trudno byłoby znaleźć kogoś, kto nie zna na pamięć przynajmniej kilku wierszy z tego dzieła. Jest to poemat bardzo polski, katalogujący niemal wszystkie atrybuty, które kojarzą się z polskością: wiara w Boga, przywiązanie do ojczyzny i zdolność do poświęcenia się w jej imię, szacunek do tradycji, przysłowiowa gościnność, ale także skłonność do kłótni i awantur, i zamiłowanie do hulanek.