Motyw dojrzewania w literaturze – konteksty z różnych epok

Dojrzewanie to niełatwy czas w życiu człowieka. W dosyć krótkim okresie z dzieci stajemy się ludźmi dorosłymi pod względem zarówno fizycznym, jak i psychicznym. Pociąga to za sobą szereg trudności poznawczych, emocjonalnych, itd.

Motyw przyjaźni w literaturze – konteksty z różnych epok

Przyjaźń to jedna z najbardziej wartościowych rzeczy w życiu. Każdy z nas potrzebuje przynajmniej jednego przyjaciela, któremu mógłby zaufać, zwierzyć się w trudnej chwili, poprosić o pomoc bez lęku, że zostanie oceniony lub odtrącony. Jednak o prawdziwą przyjaźń nie jest wcale tak łatwo. Istnieją bowiem ludzie, którzy bardzo chętnie mienią się naszymi przyjaciółmi dopóki nie wymaga to od nich żadnego wysiłku, odwracają się od nas, kiedy potrzebujemy pomocy.

Napisz wypracowanie na temat ulubionych zabaw Twoich i Twoich kolegów. Zastanów się, czy spędzacie wolny czas podobnie, jak bohaterowie lektury Chłopcy z placu broni. Czym się różnią Wasze zabawy, a w czym są podobne?

Nie jest tajemnicą, że wszystkie dzieci uwielbiają zabawę. To ich żywioł istotniejszy od innych. To dobry sposób na spożytkowanie ogromnych pokładów energii, jakie w nas, dzieciach, istnieją. Dzięki różnego rodzaju grom nie tylko poznajemy lepiej swoich rówieśników i tworzymy pierwsze więzi oraz uczymy się działania w grupie, lecz także uczymy się nowych rzeczy oraz latem spędzamy czas na wolnym powietrzu.

Chłopcy z Placu Broni – recenzja

Chłopcy z Placu Broni to powieść węgierskiego pisarza, Ferenca Molnara. Przez ponad sto lat, jakie upłynęło od jej wydania, zawładnęła ona wyobraźnią całych pokoleń czytelników. Stała się utworem kanonicznym i obowiązkową lekturą, do dziś zdobywa nowych miłośników pośród młodzieży na całym świecie, ponieważ jest to powieść opowiadająca o dzieciństwie i młodości w sposób uniwersalny, pouczający, zabawny i wzruszający. 

Związek zbieraczy kitu – zasady działania, członkowie

Związek Zbieraczy Kitu to organizacja, w skład której wchodzą Chłopcy z Placu Broni, tytułowi bohaterowie powieści Ferenca Molnara. Mimo młodego wieku członków związku, obowiązują w nim rygorystyczne zasady, a członkowie z pełną odpowiedzialnością podchodzą do swoich obowiązków, motywowani przez regulaminy i możliwość kary. 

Chłopcy z Placu Broni – bohaterowie

Każdy z bohaterów Chłopców z Placu Broni to bardzo ciekawa postać prezentująca odmienne cechy charakteru. Okazuje się, że już w wieku dziecięcym kształtują się w człowieku pewne postawy oraz wartości, które mogą mieć wpływ na jego dorosłe życie. 

Opis wyprawy chłopców z Placu Broni do Ogrodu Botanicznego

Chłopcy z Placu Broni chcieli dostać się do Ogrodu Botanicznego, by udowodnić czerwonym koszulom, że potrafią niezauważeni wkraść się na ich teren i nie boją się tego. Dowódca Janosz Boka wziął ze sobą dwóch najodważniejszych żołnierzy – Czonakosza i Nemeczka.

Opis bitwy na Placu Broni

Bitwa o Plac Broni to kulminacyjny moment powieści Ferenca Molnara. Po dwóch stronach konfliktu stanęli chłopcy z Placu Broni, którzy pragnęli obronić swoje miejsce zabaw oraz czerwone koszule, które chciały ten teren przejąć.

Chłopcy z Placu Broni – motywy literackie

Chłopcy z Placu Broni Ferenca Molnara to powieść o najbardziej podstawowych wartościach w ludzkim życiu, o … Czytaj dalej

Feri Acz – charakterystyka

Feri Acz był głównym przeciwnikiem chłopców z Placu Broni. Był dowódcą konkurencyjnej grupy czerwonych koszul, która swoją nazwę wzięła od odzienia, w którym najczęściej widywany był sam Acz. Chłopak był postawny, miał szerokie barki, a jego sylwetka zdradzała dużą siłę fizyczną, co wzbudzało automatyczny respekt wśród jego podwładnych.

Deżo Gereb – charakterystyka

Deżo Gereb był członkiem armii Janosza Boki, jednym z chłopców z Placu Broni. Pochodził z zamożnej rodziny i prawdopodobnie ten właśnie fakt miał dominujące znaczenie dla charakteru chłopaka. Był on bowiem człowiekiem zaborczym, porywczym, bardzo impulsywnym, szybko dawał się ponosić emocjom.

Janosz Boka – charakterystyka

Janosz Boka był czternastoletnim chłopcem cieszącym się największym szacunkiem wśród członków „armii”. Był dowódcą Placu Broni. Był rozsądny, powściągliwy i spokojny. Na każdą sprawę starał się patrzeć chłodno i z dystansem, tak, by nie ponosiły go emocje i by popełnił błędu w ocenie sytuacji. To urodzony dowódca, który zajmował zdecydowanie przeznaczone dla siebie miejsce.