Chłopcy z Placu Broni – opracowanie

Nie jest tajemnicą, że wszystkie dzieci uwielbiają zabawę. To ich żywioł istotniejszy od innych. To dobry sposób na spożytkowanie ogromnych pokładów energii, jakie w nas, dzieciach, istnieją. Dzięki różnego rodzaju grom nie tylko poznajemy lepiej swoich rówieśników i tworzymy pierwsze więzi oraz uczymy się działania w grupie, lecz także uczymy się nowych rzeczy oraz latem spędzamy czas na wolnym powietrzu.

Chłopcy z Placu Broni to powieść węgierskiego pisarza, Ferenca Molnara. Przez ponad sto lat, jakie upłynęło od jej wydania, zawładnęła ona wyobraźnią całych pokoleń czytelników. Stała się utworem kanonicznym i obowiązkową lekturą, do dziś zdobywa nowych miłośników pośród młodzieży na całym świecie, ponieważ jest to powieść opowiadająca o dzieciństwie i młodości w sposób uniwersalny, pouczający, zabawny i wzruszający. 

Związek Zbieraczy Kitu to organizacja, w skład której wchodzą Chłopcy z Placu Broni, tytułowi bohaterowie powieści Ferenca Molnara. Mimo młodego wieku członków związku, obowiązują w nim rygorystyczne zasady, a członkowie z pełną odpowiedzialnością podchodzą do swoich obowiązków, motywowani przez regulaminy i możliwość kary. 

Każdy z bohaterów Chłopców z Placu Broni to bardzo ciekawa postać prezentująca odmienne cechy charakteru. Okazuje się, że już w wieku dziecięcym kształtują się w człowieku pewne postawy oraz wartości, które mogą mieć wpływ na jego dorosłe życie. 

Chłopcy z Placu Broni chcieli dostać się do Ogrodu Botanicznego, by udowodnić czerwonym koszulom, że potrafią niezauważeni wkraść się na ich teren i nie boją się tego. Dowódca Janosz Boka wziął ze sobą dwóch najodważniejszych żołnierzy – Czonakosza i Nemeczka.

Bitwa o Plac Broni to kulminacyjny moment powieści Ferenca Molnara. Po dwóch stronach konfliktu stanęli chłopcy z Placu Broni, którzy pragnęli obronić swoje miejsce zabaw oraz czerwone koszule, które chciały ten teren przejąć.

Feri Acz był głównym przeciwnikiem chłopców z Placu Broni. Był dowódcą konkurencyjnej grupy czerwonych koszul, która swoją nazwę wzięła od odzienia, w którym najczęściej widywany był sam Acz. Chłopak był postawny, miał szerokie barki, a jego sylwetka zdradzała dużą siłę fizyczną, co wzbudzało automatyczny respekt wśród jego podwładnych.

Deżo Gereb był członkiem armii Janosza Boki, jednym z chłopców z Placu Broni. Pochodził z zamożnej rodziny i prawdopodobnie ten właśnie fakt miał dominujące znaczenie dla charakteru chłopaka. Był on bowiem człowiekiem zaborczym, porywczym, bardzo impulsywnym, szybko dawał się ponosić emocjom.

Janosz Boka był czternastoletnim chłopcem cieszącym się największym szacunkiem wśród członków “armii”. Był dowódcą Placu Broni. Był rozsądny, powściągliwy i spokojny. Na każdą sprawę starał się patrzeć chłodno i z dystansem, tak, by nie ponosiły go emocje i by popełnił błędu w ocenie sytuacji. To urodzony dowódca, który zajmował zdecydowanie przeznaczone dla siebie miejsce.