Odprawa posłów greckich – bohaterowie

odprawa posłów greckich bohaterowie

Odprawa posłów greckich to dramat, który przy pomocy występujących w nim postaci, prezentuje pewne postawy, których konfrontacja jest główną osią fabularną dzieła. Każda z nich jest więc bardzo charakterystyczna, obdarzona przez autora niezwykle wyrazistymi cechami, nieraz wręcz wyjaskrawionymi, na potrzeby odpowiedniego oddziaływania na odbiorcę. W objętościowo niedużym dramacie, za pomocą dialogów, Jan Kochanowski musiał zmieścić kilku bohaterów, których charaktery, każdy z osobna, mogłyby być tematem odrębnej epopei. Przyjrzyjmy się najważniejszym z nich!

Motyw theatrum mundi w literaturze – konteksty z różnych epok

Theatrum mundi oznacza tyle, „teatr życia” i sformułowanie to stanowi nazwę bardzo popularnego motywu w sztuce. Jeśli spojrzymy na ludzkie życie przez jego pryzmat, okazuje się, żę świat, w którym żyjemy jest jedynie sceną teatralną, a ludzie jedynie aktorami, którzy odgrywają narzucone im z góry role. Nie są więc jednostkami wolnymi, które mogą dokonywać własnych wyborów – ich decyzje determinowane są przez nieuchronne siły przeznaczenia, którym nie sposób się przeciwstawić.

Motyw vanitas w literaturze – konteksty z różnych epok

Słowo „vanitas” oznacza „marność” i zyskało popularność dzięki słynnej biblijnej maksymie, mówiącej „marność nad marnościami i wszystko marność”. Aforyzm ten, będący niejako ekstraktem starotestamentowej Księgi Koheleta funkcjonuje w języku potocznym do dziś, choć często jest już odłączany od swojego źródłowego pierwowzoru.

Motyw exegi monumentum w literaturze – konteksty z różnych epok

Exegi monumentum to incipit Pieśni III słynnego poety antycznego, Horacego. W dosłownym tłumaczeniu oznacza to „Wybudowałem pomnik”. Chodzi tu jednak o całą frazę, która brzmi „Wybudowałem pomnik trwalszy niż ze spiżu”. Horacy w swoim utworze pisał o własnej poezji, którą porównywał do pomnika. Miało to stanowić symboliczne wyznanie, w myśl którego poezja jest najtrwalszym zapewnieniem nieśmiertelności poecie.

Treny jako wyraz kryzysu światopoglądowego renesansowego humanisty

Treny Jana Kochanowskiego do dzisiaj uważane są za absolutną klasykę liryki funeralnej, żałobnej. Ten wybitny renesansowy poeta wyraził w nich nie tylko żal po stracie ukochanej córeczki, lecz także poddał w wątpliwość wartości humanistyczne, którymi próbował kierować się przez całe życie i które propagował w swoich utworach.

Napisz rozprawkę w której uzasadnisz, że utwory Jana Kochanowskiego mają charakter ponadczasowy. W argumentacji wykorzystaj co najmniej trzy znane ci utwory poety

Jan Kochanowski uznawany jest za ojca poezji polskiej, ponieważ jako pierwszy twórca narodowy w naszym kraju tworzył poezję wyłącznie w języku polskim. Niektórzy nie dostrzegają tego, że wiersze napisane przez poetę ponad pół tysiąclecia temu, mogą mieć jakiekolwiek odniesienie w XXI wieku.

Jak zachować godność w obliczu cierpienia? Nawiąż do Księgi Hioba i innych tekstów kultury.

Księga Hioba to w naszym kręgu kulturowym jeden z najbardziej kanonicznych utworów dotykających tematyki cierpienia, jego sensu oraz sposobów na zrozumienie go i poradzenie sobie z nim. Cierpienie spotyka każdego człowieka w pewnym momencie życia, czasem jest to cierpienie fizyczne, innym razem psychiczne, zawsze jednak godzi w ludzkie poczucie własnej wartości i w godność jednostki.

Pieśń o dobrej sławie – interpretacja

Jan Kochanowski to jeden z najbardziej rozpoznawalnych polskich poetów. Tworzył w czasach renesansu, a jego “Fraszki” i “Treny” zna chyba każdy. “Pieśń o dobrej sławie” pochodzi ze zbiory wydanego przez Drukarnię Łazarzową w 1586 roku, po śmierci poety. Kochanowski był autorem wykształconym, obytym w literaturze i w filozofii, co miało znaczący wpływ na jego twórczość.