Interpretacje wierszy i materiały do nauki
Marta z dramatu Williama Szekspira pt. Romeo i Julia, to postać drugoplanowa. Jest opiekunką tytułowej bohaterki. W utworze odgrywa jednak kluczową rolę, gdyż to ona odpowiada za przekazywanie wiadomości pomiędzy kochankami, którzy ze względu na konflikt ich rodzin nie mogli komunikować się bezpośrednio.
Merkucjo to drugoplanowy bohater dramatu autorstwa Williama Szekspira, pt. Romeo i Julia. Jest on przyjacielem głównego bohatera utworu, również arystokratą, ale nie pochodzi z rodziny Montekich. Poza powyższymi – właściwie wszystko go od Romea różni i być może dlatego przyjaźń obu młodzieńców sprawdza się tak dobrze.
Ojciec Laurenty jest drugoplanową postacią dramatu Wiliama Szekspira, pt. Romeo i Julia, choć jego rola w fabule jest znacznie bardziej istotna. To on bowiem jako jedyny od początku do końca wierzył w miłość dwójki głównych bohaterów, tylko on im sprzyjał, kibicował i pomagał. Wreszcie to on wpadł na niebezpieczny pomysł upozorowania przez Julię śmierci oraz wielkiej ucieczki, która miała nastąpić zaraz później.
Samson i Grzegorz, słudzy z domu Kapuletich, prowokują bójkę z Abrahamem, sługą z domu Montekich. Do konfliktu przyłączają się Tybalt oraz Benvolio, a także strażnicy miejscy. Przybywają nestorzy obu rodów, którzy również rwą się do walki, ale powstrzymują ich przed tym ich żony. Konflikt zakańcza przybycie księcia, który potępia obie rodziny za wprowadzenie chaosu w Weronie. Pan Monteki prosi Benvolia, by ten wypytał jego syna, Romea, o przyczyny jego smutku w ostatnich czasach.
Chyba nie ma w literaturze polskiej drugiego utworu, który byłby bardziej genialną emanacją powiedzenia „zgoda buduje, niezgoda rujnuje”. Niemal w każdym zachowaniu zarówno Cześnika Raptusiewicza, jak i Rejenta Milczka widzimy, jak wzajemna nienawiść i chęć zrobienia drugiemu na złość, zatruwają obu panom życie.
Miłość to jedno z najsilniejszych i najtrwalszych uczuć, jakich człowiek może dostąpić w swoim życiu. Jeśli jest udana, odwzajemniona i satysfakcjonująca, może dać siłę i motywację do robienia i tworzenia wielkich rzeczy. Gdy jednak wiąże się z nią frustracja, odrzucenie lub innego rodzaju niemożność jej rozwoju, potrafi doprowadzić do rozpaczy i tragedii.
Ludzie bardzo lubią wierzyć, że ich uczucia wobec bliskich im osób przetrwają nawet w momencie, gdy ich ziemska podróż się już zakończy. Wolą myśleć w ten sposób, niż pogodzić się z myślą, że kiedyś przyjdzie im pożegnać się z ukochanymi.
Każdy człowiek posiada jakieś swoje namiętności, czegoś pragnie, do czegoś dąży, za czymś tęskni. Jest to bardzo intymna sfera każdego z nas. Ilu ludzi na świecie, tyle jest różnych odmian ich pragnień, nawet jeżeli dotyczą podobnych kwestii.
Miłość to jedno z najsilniejszych uczuć, jakiego może doświadczyć człowiek w ciągu swojego życia. Wszyscy chcemy odnaleźć osobę, która będzie się o nas troszczyć, która będzie nam pomagać, i przez którą będziemy po prostu akceptowani takimi, jakimi jesteśmy.
Romeo i Julia Williama Szekspira to dzieło, które na długi czas wyznaczyło literacki wzór pisania o nieszczęśliwej miłości. To piękna i jednocześnie bardzo tragiczna opowieść o dwojgu młodych ludzi, którzy żywili wobec siebie najszczersze uczucie.
Rodzajów miłości jest chyba tyle, ilu jest ludzi, którzy kiedykolwiek kochali. Każdy z nas odczuwa to bardzo silne uczucie na swój własny indywidualny sposób i ma do tego święte prawo. Wielu jednak myślicieli zastanawiało się na przestrzeni wieków, czy warto w miłości kierować się tym nieprawdopodobnie silnym impulsem, dzięki któremu czujemy się niezwyciężeni, ale który jednak z biegiem czasu traci na mocy i zostaje zastąpiony przez wzajemny szacunek i przywiązanie, czy też może lepiej od początku podchodzić do zagadnienia na chłodno i bardziej zdroworozsądkowo?
Romeo i Julia to bezapelacyjnie najbardziej znany dramat miłosny i jedna z najsłynniejszych tragedii Williama Szekspira w historii literatury światowej. Historia dwojga młodych kochanków, którzy nie mogą zrealizować swojej wielkiej miłości przez zadawniony konflikt pomiędzy rodzinami, z których pochodzą, stworzyła niejako nowy kanon dramatu i nowy sposób opowiadania o miłości, nieszczęściu, waśniach i konsekwencjach nieuzasadnionej, ale wciąż podsycanej przez ludzi nienawiści do bliźnich.