Treny

„Tren XIX (albo Sen)” zamyka cykl „Trenów” wydanych w 1580 roku. Jan Kochanowski podsumowuje w nim swoje cierpienie i odnajduje ukojenie w bólu. Podmiot liryczny godzi się całkowicie ze stratą i powraca do życia sprzed tragedii. Choć nie jest ono takie samo, chce przestrzegać swoich wcześniejszych wartości, takich jak stoicyzm czy pobożność.

„Tren XVIII” to przedostatni utwór cyklu Jana Kochanowskiego. Widać już całkowitą chęć powrotu do Boga, jest gotowy na zmianę swojego zrujnowanego po śmierci Urszulki światopoglądu i sposobu postrzegania rzeczywistości. Wiersz można uznać za wyjątkowy, ponieważ ukazuje osobistą rozmowę autora z Bogiem. 

Tren III autorstwa Jana Kochanowskiego został wydany w 1580 roku w Krakowie w cyklu składającym się z dziewiętnastu utworów. W Trenie III autor zwraca się bezpośrednio do swoje dwuipółletniej córki, która przedwcześnie zmarła.

„Treny” autorstwa Jana Kochanowskiego to zbiór utworów poświęconych zmarłej córce poety, Orszuli. Wiersze wyrażają cierpienie i rozpacz po zmarłej osobie oraz trudną drogę, przez którą musi przejść człowiek, aby osiągnąć spokój i pogodzić się z losem.

Tren XII przedstawia postawę cierpiącego ojca, który doświadczył straty jedynej córki. Wymienia on jej liczne zalety, powołując się do konkretnych sytuacji, a zarazem przedstawia swój wielki żal związany z tym, że Urszulki już nie ma wśród żywych.

Tren VI został napisany przez Jana Kochanowskiego pod koniec XVI wieku. Jest jednym z 19 utworów napisanych przez poetę po śmierci jego ukochanej Orszuli. Poeta po śmierci córki, niepospolitej dzieciny, sięgając po klasyczny gatunek literacki wyraził swój ojcowski żal.

„Tren XIII”, jest to trzynasty tren napisany przez Jana Kochanowskiego, z serii zbioru dziewiętnastu trenów, oznaczonych cyframi rzymskimi. Treny Kochanowskiego to pieśni żałobne napisane na cześć jego zmarłej córeczki, Urszulki. Autor dzięki tym utworom ma zamiar upamiętnić swoje dziecko, opłakać ją i zrzucić z siebie ciężar jej straty.

Tren IV Jana Kochanowskiego jest tekstem przepełnionym smutkiem i żalem po utracie dziecka. Podmiot liryczny kieruje list do samej Śmierci, obwiniając ją za śmierć córki, która nastąpiła zdecydowanie zbyt wcześnie. Żałuje wszystkich chwil, które mógłby spędzić z dzieckiem, a także opisuje swoją rozpacz i tęsknotę, uważając, że jest to największy ból jaki istnieje na tym świecie.

Tren II autorstwa Jana Kochanowskiego to jeden z utworów należących do cyklu „Trenów”, powstałych w związku z tragicznymi wydarzeniami, jakie spotkały autora tekstu. Mowa tu o śmier­ci Orszulki — jego ukochanej, trzy­let­niej cór­ki.

Tren XI Kochanowskiego jest o tyle ciekawy, że osoba jego córeczki nie pojawia się bezpośrednio w treści. Tematem przewodnim jest cnota oraz filozoficzne refleksje, bunt skierowany przeciwko tej cesze. Objawy kryzysu wartości i wiary poety pojawiły się już w Trenie X, by w kolejnym utworze cyklu jeszcze bardziej przybrać na sile.