Wesele – problematyka

Wesele Stanisława Wyspiańskiego to utwór tematycznie zakrojony na bardzo szeroką skalę. Rozmawiając o tym dramacie przywykliśmy do ograniczania się do kwestii patriotycznych, a przecież dzieło to jest ogromną panoramą społeczną, z którą pod tym względem najprawdopodobniej wygrywa tylko Lalka Bolesława Prusa.

Wesele – motywy literackie

Wesele Stanisława Wyspiańskiego to dramat, który należy do absolutnego kanonu literatury polskiej. Najczęściej mówi się o nim, jako dziele głęboko patriotycznym lub jako przykładzie modernistycznego dramatu symbolicznego.

Wernyhora (Wesele) – charakterystyka

Wernyhora to jedna ze Zjaw, które pojawiają się na przyjęciu w podkrakowskich Bronowicach w Weselu Stanisława Wyspiańskiego. To legendarna postać, która obecna była od dziesiątek lat w podaniach polskich, białoruskich i ukraińskich, a pierwszy raz w świat literatury wprowadził ją sam Juliusz Słowacki w Śnie srebrnym Salomei. Pojawienie się postaci takiego kalibru na kartach dramatu Wyspiańskiego robi więc ogromne wrażenie po dziś dzień. 

Stańczyk (Wesele) – charakterystyka

Stańczyk to jedna z fantastycznych postaci, które pojawiają się w Weselu Stanisława Wyspiańskiego. Jest to jedna ze Zjaw, które objawiają się weselnikom w wyniku rzucenia na nich czaru przez Chochoła. Stańczyk jednak to postać historyczna, która nie tylko utrwaliła się w świadomości Polaków, lecz istniała naprawdę i naprawdę miała wpływ na dzieje naszego kraju, przez co zapisała się na kartach historii.  

Chochoł (Wesele) – charakterystyka

Jeśli dzisiaj rozmawia się o Weselu Stanisława Wyspiańskiego, to chyba pierwszą postacią, która przychodzi rozmówcom na myśl jako ilustracja tego dramatu, jest właśnie Chochoł. Najbardziej tajemniczy i najbardziej niejednoznaczny, a jednocześnie najbardziej charakterystyczny bohater sztuki.

Ksiądz (Wesele) – charakterystyka

Na polskiej wsi postać księdza proboszcza była postacią najważniejszą, często cieszącą się dużo większym szacunkiem i autorytetem niż administracyjni włodarze. Nie dziwi więc, że i w Weselu Stanisława Wyspiańskiego, którego akcja odbywa się przecież w podkrakowskich Bronowicach, księdza zabraknąć nie mogło.

Żyd (Wesele) – charakterystyka

Jedną z drugoplanowych postaci w Weselu Stanisława Wyspiańskiego był Żyd. Bohater ten służy przede wszystkim za uzupełnienie wielobarwnego i zróżnicowanego pejzażu ludzkiego polskiej wsi, gdyż Żydzi byli niegdyś jej stałym elementem. Wyspiański przy pomocy tej postaci przedstawia również pewien stereotyp postrzegania Żydów przez Polaków, a także pokazuje, jak naprawdę wyglądało funkcjonowanie przedstawiciela narodu żydowskiego w Polsce przełomu XIX i XX wieku. 

Rachela (Wesele) – charakterystyka

Rachela nie należy do postaci pierwszoplanowych w Weselu Stanisława Wyspiańskiego, ale jej wpływ na rozwój fabuły jest niebagatelny. To właśnie w trakcie jej niezobowiązującego flirtu z Poetą pojawia się pomysł, by na bronowickie wesele zaprosić Chochoła, co w konsekwencji doprowadza do pojawienia się Zjaw i tego, że noc przybrała bardzo niefortunny obrót. 

Dziennikarz (Wesele) – charakterystyka

Dziennikarz jest to jedna z głównych postaci dramatu Stanisława Wyspiańskiego pt. Wesele. Jest to typowy przedstawiciel mieszczańskiej inteligencji. Z jednej strony oczytany, obyty i inteligentny, z drugiej człowiek słabego charakteru, egoista i ignorant, który pod względem duchowym bardzo łatwo daje za wygraną. Kolejny przykład na to, jak bardzo potomkowie dawnej szlachty nie radzili sobie z odpowiedzialnością, jaką jest pełnienie przewodniej funkcji narodu, do którego pretendowali.  

Gospodyni (Wesele) – charakterystyka

W postaci Gospodyni z Wesela Stanisława Wyspiańskiego, badacze dopatrują się pierwowzoru Anny Mikołajczykówny, żony Włodzimierza Tetmajera i siostry Panny Młodej. Jest to bohaterka, którą można odbierać bardzo różnie w zależności od punktu widzenia, albo jako waleczną opiekunkę i strażniczkę bezpieczeństwa własnej rodziny, albo jako kobietę o zaściankowej świadomości politycznej i społecznej, przez którą zapał powstańczy zostaje stłumiony w zarodku. 

Chłopi w Chłopach Reymonta i Weselu Wyspiańskiego – porównanie postaw

Początek XX wieku w sztuce i literaturze to istny wulkan różnego rodzaju trendów, mód i konwencji. W Polsce bardzo dużym zainteresowaniem w modernizmie cieszył się świat wsi i żyjących na niej chłopów. Była to dla jednych fascynacja czysto estetyczna, dla innych bardziej uniwersalna i ważniejsza. Bardzo dobrymi przykładami tzw. „chłopomanii” są dzieła dwóch wybitnych polskich twórców tamtego okresu – Stanisława Wyspiańskiego (Wesele) i Władysława Reymonta (Chłopi).