Mieczysław Jastrun przyszedł na świat 29 października 1903 roku w wiosce Korolówka w okolicy Tarnopola pod nazwiskiem Mojsze Agatsztein. Po wybuchu wojny bolszewickiej, jeszcze jako nastolatek wstąpił do Wojska Polskiego, jednak nie podjął walki z powodu zakażenia tyfusem. W 1920 roku odbył się jego chrzest w kościele św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Jodłowej. Po powrocie z wojska zamieszkał w Krakowie, gdzie rozpoczął studia na Uniwersytecie Jagiellońskim na kierunkach: filologia polska, filozofia i germanistyka. W 1923 roku razem z m.in. Janem Sztaudyngerem i Jerzym Braunem założył grupę literacką Helion.
W 1925 roku w czasopiśmie „Skamander” pojawił się debiutancki utwór Mieczysława Jastruna pt. „Wielki wóz”. Cztery lata później wydał debiut w postaci tomiku Spotkanie w czasie (1929). Powróciwszy z tułaczki po całym kraju spowodowanej prześladowaniami podczas drugiej wojny światowej osiadł w Łodzi. Całe życie pracował z językiem – jako nauczyciel języka polskiego, tłumacz, redaktor czasopism („Wiadomości Literackie”, „Ateneum”, „Gazeta Literacka”) czy po prostu poeta, eseista, prozaik (Strumień i milczenie, 1937; Większe od życia, 1960; Wolność wyboru, 1969; Smuga światła, 1983). Ponadto wykładał poezję współczesną na Uniwersytecie Warszawskim. W styczniu 1964 roku podpisał się pod Listem 34 – protestem pisarzy i uczonych w obronie wolności słowa. Mieczysław Jastrun zmarł 22 lutego 1983 roku w Warszawie.