Edgar Allan Poe urodził się 19 stycznia 1809 roku w miasteczku Boston w amerykańskim stanie Massachussets. Nazwisko „Poe” nosi po rodzicach, którzy zmarli, gdy był dzieckiem. Z kolei przydomek „Allan” nadała mu rodzina, która przygarnęła go pod swoje skrzydła. Allanowie byli jego rodziną zastępczą, choć formalnie nigdy go nie adoptowali. Edgar Allan Poe studiował języki na Uniwersytecie Virginia, co nie trwało zbyt długo, gdyż z powodu hazardu tracił coraz więcej pieniędzy, a na dosyłanie kolejnych finansów nie zgadzał się jego przybrany ojciec, John Allan. Edgar twierdził, że ojczym pozbawia go środków na naukę, książki i zapisy na poszczególne zajęcia. Mimo ciągłego zwiększania środków przekazywanych przez Allana, Poe popadał w coraz większe długi.
Wkrótce Edgar Allan Poe pozbawiony środków do życia, rodziny i narzeczonej, wstąpił do armii Stanów Zjednoczonych. Używając przybranego nazwiska Edgar A. Perry twierdził, że jest o cztery lata starszy. Służył w forcie Independence za pięć dolarów miesięcznie. W 1827 roku opublikował debiutancki tomik poezji Tamerlane i inne poezje (Tamerlane and Other Poems). Po odsłużeniu dwóch lat i zdobyciu stopnia chorążego chciał odejść wcześniej z pięcioletniej służby w wojsku. Dowódca po dowiedzeniu się o prawdziwym pochodzenia Edgara zgodził się zwolnić go ze służby, jeśli tylko pojedna się ze swoim ojczymem. Pierwszy z listów wysłanych przez Johna Allana był dla młodego poety wyjątkowo nieprzychylny. Kolejne – ignorowane. Ojczym nie poinformował go nawet o chorobie jego przybranej matki – Frances Valentine Allan.
Dopiero po śmierci żony Allan przyzwolił na odejście Edgara ze służby. Ostatecznie pisarz został zwolniony 15 kwietnia 1829 roku. Następnie Poe wstąpił do akademii West Point, skąd również uciekł, celowo dostając się pod sąd wojskowy. W 1831 roku dzięki wsparciu kolegów z armii wydał trzytomową serię Poems. Po śmierci brata na poważnie zajął się pisarstwem, będą pierwszym autorem, który usiłował traktować tę czynność jako zawód i sposób utrzymania. Niepowodzenia spowodowały, że próbował pisać prozę. Dzięki noweli Rękopis znaleziony w butli (MS. Found in a Bottle, 1833) otrzymał posadę asystenta redaktora „Southern Literary Messenger”, pomimo perypetii (alkoholizm i cichy ślub z trzynastoletnią kuzynką) wrócił w skład redakcji, a nawet publikował tam własne poezje. Współpracował z wieloma czasopismami, równolegle publikując coraz odważniej własne teksty – ukazały się wtedy m.in. powieść Przygody Artura Gordona Pyma (Narrative of Arthur Gordon Pym of Nanutcket, 1838) czy Opowieści groteskowo-arabeskowe (Tales of the Grotesque and Arabesque 1839). W 1842 roku zmarła ukochana żona, co wzmocniło tylko mroczne klimaty gotyckie w jego twórczości. Sam pogrążał się w coraz większym nałogu alkoholowym. Powróciwszy do Nowego Jorku zatrudnił się w czasopiśmie „Evening Mirror”, a następnie „Broadway Journal”. W 1845 roku napisał utwór Kruk (The Raven), który przysporzył mu fanów zarówno wśród krytyków, jak i czytelników. Edgar Allan Poe zmarł 7 października 1849 roku w szpitalu w Baltimore w stanie delirium.