Wiersz stanowi moment refleksji, osoba mówiąca zatrzymuje się i analizuje oblicze partnerki. Zastanawia się, czy mimo wielu wspólnie spędzonych lat, udało mu się ją poznać. Jest pewien swojej miłości i trudno mu wyobrazić sobie życie bez adresatki utworu, jednak wyrażenie tych emocji słowami jest dla niego trudne. Pewne jej cechy są dla niego niezauważalne gołym okiem, a jednak podświadomie je wyczuwa, ich więź ma charakter niemal metafizyczny. Ukształtowała się pod wpływem wspólnych doświadczeń i wspomnień.
Podmiot liryczny przekonuje się, że nigdy w pełni nie pozna ukochanej kobiety. Jej charakter z czasem ewoluował, różnorodne przeżycia, momenty szczęścia i trudności, przez lata ją kształtowały. Jest ona pełna sprzeczności, opiekuńcza lecz niepokojąca, piękna ale groźna, daleka, a jednocześnie bliska sercu – wszystko to sprawia, że nadal go fascynuje, zachęca do odkrywania.
Podsumowanie
Dojrzała, w pełni ukształtowana miłość jest pięknym uczuciem, które daje stabilizację, poczucie bezpieczeństwa i przekonanie, że nigdy nie będziemy już sami. Nie jest to jednak wbrew pozorom uczucie łatwe i niewymagające pracy. Codzienna rutyna stopniowo zabija związek, świat pełen jest różnych pokus, dlatego miłość, nawet po wielu latach, wymaga ciągłej pracy oraz umiejętności dostrzegania drobnych, niezwykłych momentów oraz zalet ukochanej osoby.
