Eunice to jedna z drugo-, a nawet trzecioplanowych postaci powieści historycznej autorstwa Henryka Sienkiewicza, pt. Quo vadis. Była to jedna z niewolnic służących w domu patrycjusza Petroniusza, jednego z najbliższych współpracowników Nerona. Kochała bezinteresownie swojego pana, co w końcu zostało jej wynagrodzone przez los.
Charakterystyka Eunice
Eunice była młodą i piękną Greczynką. Sienkiewicz wyróżnił jej koralowe usta oraz włosy barwy czystego złota. Była to cicha i pokorna dziewczyna, pogodzona ze swoją służebną rolą. Najważniejszą jej cechą była miłość do Petroniusza. Była do tego stopnia zakochana w swoim panu, że gdy dłuższy czas nie było go w pobliżu, z tęsknoty całowała jego posągi, które znajdowała w domu. Bała się jednak przyznać do swojego uczucia i poszła nawet do ulicznego filozofa i wróżbity, Chilona Chilonidesa, by uporać się z nieszczęśliwą miłością. Petroniusz przez długi czas nie zauważał zaangażowania i miłości niewolnicy. Bywał przez to okrutny. W pewnym momencie chciał nawet oddać ją Winicjuszowi, jak przedmiot służący rozrywce. Wówczas dziewczyna sprzeciwiła się swojemu panu, za co została ukarana. Wolała chłostę niż oddalenie od swojego ukochanego.
Od tamtej pory dziewczyna stopniowo zbliżała się do Petroniusza, który w końcu docenił jej czystość, poświęcenie i charakter i odwzajemnił jej uczucie. Pragnął ją wyzwolić jako swoją ukochaną, jednak ona wolała pozostać niewolnicą, by oddać się Petroniuszowi absolutnie w całości. W pewnym momencie jednak Petroniusz popadł w niełaskę cezara i wydano na niego wyrok śmierci. Duma nie pozwoliła mu na bezczynne czekanie, więc postanowił odejść na własnych warunkach – odebrał sobie życie na uczcie wśród przyjaciół. Niespodziewanie jednak Eunice podążyła za nim, ponieważ nie była w stanie wyobrazić sobie życia bez swojego ukochanego.
Eunice to symbol miłości czystej, nie zmąconej żadnymi oczekiwaniami ani interesownością. Dziewczyna miała w życiu tyko jeden cel – być jak najbliżej Petroniusza nawet, jeśli ten skazywał ją chłostę za nieposłuszeństwo. Trudno dziś sobie wyobrazić tak głębokie oddanie i przywiązanie, które prowadzi wręcz do samobójstwa w momencie, kiedy zabraknie na tym świecie drugiej osoby, którą się kocha. Eunice była mądrą, pokorną dziewczyną, której szczęścia było dane zaznać jedynie przez krótką chwilę w swoim i tak niedługim życiu. Dla niej jednak było to wszystko.