Od pokory do rozpaczy ‒ postawy człowieka doświadczanego przez los. W pracy odwołaj się do: wybranej lektury obowiązkowej, innego utworu literackiego oraz wybranych kontekstów.

przez

Jak widać w obydwu powyższych przykładach, to pokora jest w stanie wyratować człowieka z najcięższych sytuacji, a nie rozpacz, która jest jedynie kultywowaniem w sobie bólu. Oczywiście łatwo jest to mówić z perspektywy dobrych chwil. Kiedy przydarzają nam się tragedie, do głosu dochodzą emocje i mało kto jest w stanie myśleć racjonalnie na jakikolwiek temat. Warto jednak próbować wyrobić w sobie odpowiedni nawyk, który w trudnych momentach zadziałaby jak tarcza, byśmy nie pogrążyli się w rozpaczy bezpowrotnie. 

Powiązane wpisy:

  1. Rola wspo­mnień w ży­ciu czło­wie­ka. Omów za­gad­nie­nie na pod­sta­wie Lal­ki Bo­le­sła­wa Pru­sa. W swo­jej od­po­wie­dzi uwzględ­nij rów­nież wy­bra­ny kon­tekst
  2. Jak zachować godność w obliczu cierpienia? Nawiąż do Księgi Hioba i innych tekstów kultury.
  3. Człowiek wobec cierpienia i śmierci. Omów zagadnienie na podstawie „Dżumy” Alberta Camusa. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst.
  4. Jak cierpienie wpływa na refleksję człowieka o sobie samym? Rozważ problem i uzasadnij swoje zdanie, odwołując się do „Lalki” Bolesława Prusa oraz innych tekstów kultury.
Strony: 1 2

Dodaj komentarz

x