Do Miasta Głupców, Pinokio, główny i tytułowy bohater powieści autorstwa Carlo Collodiego od tym samym tytułem, trafia zaraz po tym, jak odchodzi z Teatru Marionetek obdarowany złotem przez jego dyrektora. Napotyka Lisa i Kota, którzy są przestępcami i czyhają na bogactwo Pinokia, którym ten się bez wahania chwali. Opowiadają mu o Polu Cudów, gdzie ten rzekomo będzie mógł zakopać swoje sztuki złota i czekać aż wyrośnie drzewo rodzące złote owoce. Pinokio daje się nabrać i udaje się z nimi do Miasta Głupców.
Miasto okazuje się wypełnione wszelkiego rodzaju zwierzętami jednak wyglądają one wyjątkowo słabo. Koguty są pozbawione grzebieni, owce wełny, psy sierści, pawie bez swoich pięknych piórouszy, itd. Panuje bieda i głód, a miasto wypełniają żałosne dźwięki, skowyt, jęk, krzyki. Wszędzie jest brudno i ponuro. Co ciekawe inne zwierzęta mają się w tym mieście bardzo dobrze. Są to przeważnie drapieżniki takie jak lisy, kruki czy sępy. One były bardzo bogate i poruszały się po mieście złotymi pojazdami.
Wszystko to jednak nie zdziwiło naiwnego Pinokia, mimo że Stary Świerszcz ostrzegał go przed tym, by nie udawał się do tego miejsca, w którym Lis i Kot na pewno go okradną. Pinokio nawet zdążył zakopać swoje złoto, lecz bardzo wiele czasu zajęło mu zrozumienie, że natura nie działa w ten sposób i że jego bogactwo nie rozmnoży się w cudowny sposób samo przez się.