Mrówko ważko biedronko – interpretacja
Jan Twardowski, był księdzem, prozaikiem i najpopularniejszym polskim poeta religijnym. Jego wiersze są traktowane praktycznie jak swego rodzaju duszpasterskie poradniki dobrego życia.
Interpretacje wierszy i materiały do nauki
Jan Twardowski, był księdzem, prozaikiem i najpopularniejszym polskim poeta religijnym. Jego wiersze są traktowane praktycznie jak swego rodzaju duszpasterskie poradniki dobrego życia.
Adam Zagajewski to polski poeta, który przez długi czas uważany był za kandydata do literackiej Nagrody Nobla. Pisał białe wiersze, oparte o wyjątkowo staranną, poprawną polszczyznę, sięgające do klasycznych tradycji.
Wisława Szymborska znana jest między innymi z bycia laureatką literackiej Nagrody Nobla. Była poetką niezwykle przenikliwą, dowcipną, trafnie diagnozującą rzeczywistość.
Bolesław Leśmian został już za życia doceniony przez środowisko literackie. Jego twórczość była mocno osadzona w tradycji i nurcie Młodej Polski, publikował też w dwudziestoleciu międzywojennym.
Mimo baśniowej atmosfery, która panowała w Akademii Pana Kleksa i bardzo luźnych metod dydaktycznych, w błędzie były ten, kto pomyślałby, że panowała tam samowolka i dowolność w wyborze zajęć. Wręcz przeciwnie! Lekcje, obowiązki codzienne, wycieczki szkolne, a także plan dnia – wszystko to podlegało ścisłemu harmonogramowi, dzięki któremu szkoła mogła istnieć i prawidłowo funkcjonować.
Julia Hartwig była poetką, eseistką i tłumaczką literatury pięknej. Początkowo jej utwory pełne były poetyki snu, z czasem jednak jej poezja stała się świadectwem dojrzewania Hartwig jako artystki. Cechuje ją brak patosu, utwory poetki pełne są ciepła i prostoty.
Kazimierz Wierzyński był polskim poetą i prozaikiem, debiutował w dwudziestoleciu międzywojennym. Jego wczesna twórczość ma w sobie wiele radości życia, która przygasa wraz z nadchodzącym wybuchem wojny. Współtworzył grupę poetycką “Skamander”.
Świat stworzony przez Jana Brzechwę w Akademii pana Kleksa to świat, który bardzo obficie nawiązuje do innych bajek i baśni, które większość z nas zapewne czytała w dzieciństwie. Nie mogło tam więc zabraknąć wątku związanego z Hansem Christianem Andersenem, chyba najsłynniejszy baśniopisarzem ostatnich kilku wieków. Oto jak te dwa światy się ze sobą splotły.
Akademia Pana Kleksa to powieść niesamowita. Jan Brzechwa nie dość, że sam stworzył fascynującą baśniową rzeczywistość, to jeszcze połączył ją ze światami innych, dobrze znanych w kulturze bajek i baśni, które bohaterowie książki chętnie odwiedzali. Jedną z nich była bajka o Śpiącej Królewnie i siedmiu braciach.
Akademia pana Kleksa to powieść Jana Brzechwy osadzona w fantastycznym świecie baśni, magii i wszelkiego magicznego nieprawdopodobieństwa. Głównym bohaterem jest Ambroży Kleks, mędrzec i mag, który założył szkołę o zupełnie nieprawdopodobnych (choć z punktu widzenia zwyczajnych szkół – bardzo szlachetnych) metodach dydaktycznych i wychowawczych.
Myślę, że odpowiedź na pytanie zawarte w temacie niniejszej pracy może być tylko jedna: oczywiście, że tak! Jak najbardziej! Absolutnie i nieodwracalnie tak! Rozumiem jednak również, że odpowiedź taka może wydać się zbyt spontaniczna i wypełniona zbyt wielką aprobatą, by potraktować ją poważnie.
Julian Przyboś była artystą tworzącym w okresie dwudziestolecia międzywojennego, czyli okresu, który w historii Polski słynie z ogromnego postępu technicznego i cywilizacyjnego. Należał on do grupy literatów określanych jako Awangarda Krakowska.