Interpretacje wierszy i materiały do nauki
Ignacy Krasicki przyszedł na świat 3 lutego 1735 roku w Dubiecku w rodzinie zubożałej magnaterii herbu Rogala. Spokrewniony był między innymi z rodem Potockich i Sapiehów. Jego ojcem był Jan Krasicki, senator Rzeczpospolitej, a matką Anna Krasicka z domu Starzechowska.
Juliusz Słowacki, znany polski poeta i, obok Adama Mickiewicza i Zygmunta Krasińskiego, jeden z Wieszczów Narodowych, urodził się 4 września 1809 roku w Krzemieńcu.
Adam Mickiewicz należy do najbardziej rozpoznawalnych polskich poetów. Obok Zygmunta Krasińskiego i Juliusza Słowackiego zaliczany jest do grona Trzech Wieszczów. Uważany za wizjonera i jednego z najwybitniejszych przedstawicieli romantyzmu.
Znany dziś na cały świecie Johann Wolfgang Goethe – niemiecki poeta, prozaik i dramaturg, urodził się 28 sierpnia 1749 r. we Frankfurcie.
Utwór Tadeusza Różewicza pt. „bez” jest nieregularnym, dwunastozwrotkowym wierszem białym i wolnym, w którym wielką literą zaakcentowane są tylko niektóre słowa, skierowane do Boga. Podmiot liryczny zwraca się bezpośrednio do Niego, dlatego „bez” jest także wierszem apostroficznym („ojcze Ojcze nasz”). Tematem dzieła jest rozważanie podmiotu o tym, dlaczego w jego życiu nagle zabrakło Boga.
Jan Kochanowski to najbardziej znany polski poeta renesansu. Poza fraszkami, pieśniami i oryginalnymi trenami pisanymi do swojej córeczki, zasłynął z translacji psalmów. Wydany w 1579 r. „Psałterz Dawidów” w Drukarni Łazarzowej w Krakowie zawierał 150 utworów. Omawiana 13 pieśń jest przykładem psalmu błagalnego.
Ignacy Krasicki to jeden z ważniejszych przedstawicieli krajowej literatury oświeceniowej. Ten pisarz i duchowny tworzył dzieła w różnorodnych gatunkach, napisał pierwszą polską powieść, liczne bajki i poematy. Słynne są też jego satyry, a jedną z nich jest utwór Do Króla, rozpoczynający cykl wydany w roku 1779.
Psalm 47 Jana Kochanowskiego to jeden z tłumaczonych przez niego utworów. Jego przekład „Księgi Psalmów” jest jednym z najpiękniejszych zabytków języka polskiego. Jest to pieśń pochwalna, z charakterystyczną dla poety bogatą w odniesienia biblijne i środki stylistyczne warstwą liryczną i klasycystyczną, regularną budową.
Fortepian Szopena to utwór autorstwa polskiego poety okresu romantyzmu, Cypriana Kamila Norwida, wydany w roku 1865. Dzieło odnosi się do historycznego wydarzenia, kiedy to Rosjanie, w zemście za próbę zamachu przeprowadzoną przez uczestników powstania styczniowego, zniszczyli fortepian, na którym grywał słynny kompozytor i pianista. Sytuacja ta oburzyła wielu Polaków oraz samego autora, który miał okazję osobiście poznać mistrza.
Wierszem „Do obywatela Johna Brown” Cyprian Kamil Norwid włączył się w ogólnoświatowe poparcie dla Johna Browna, przybliżając postać Amerykanina polskiej emigracji. Poeta wykorzystał do tego motyw listu poetyckiego.